Provinciale Staten is regie kwijt voor omgevingsbeleid

Westland 12.12.2024 – Woensdag heeft wethouder Van der Stee wederom ingesproken bij de Provinciale Staten over het omgevingsbeleid.
Hij benadrukte nogmaals het belang van het behoud van de naam Greenport. Daarnaast wees hij de Staten erop dat het proces met de Provincie niet soepel loopt en er veel wordt vertraagd. Zeker als het gaat om woningbouwprojecten, en de realisatie van de 500 woningen aan de Vlietweg voorop, wil Westland versnellen terwijl de Provincie constant op de rem staat.

Zijn spreektekst luidde als volgt:

Geachte voorzitter, geachte Statenleden,

Mijn naam is Ben van der Stee. Ik ben wethouder Ruimtelijke ordening van de gemeente Westland. Ik wil in de beperkte spreektijd die ik heb 2 onderwerpen noemen. De naamgeving Greenports en het proces.

Voorzitter,
De main-, brain-, en Greenports zijn de hoekstenen van ons nationaal ruimtelijke economisch beleid. De begrippen stammen al uit de jaren ’80, bij het verschijnen van de Vierde Nota Ruimte en zijn ontstaan om duidelijk te maken dat er in Nederland meer moet gebeuren dan alleen wonen. En dat sommige economieën een ruimtelijk beslag leggen op de inrichting ons land. Dat beleid bestaat al bijna 40 jaar.

Dat waren andere tijden. Terug naar de onze.

Voor ons ligt de herziening omgevingsvisie 2024. Een van de veranderingen is het loslaten van de naam Greenport om in de toekomst Tuinbouwcluster te gebruiken. We zien dat de term Greenport 21 keer gebruikt wordt en de term tuinbouw 63 keer. We willen hier nogmaals de oproep doen om de naam Greenport in stand te houden en bij het rijk te lobbyen om deze term met in de Nota Ruimte op te nemen.

Wat de Greenport is meer dan alleen de glastuinbouw. Net zoals de Mainport meer is dan alleen de Rotterdamse haven. Het gaat ook om al die bedrijven, toeleveranciers, onderwijsinstellingen, vervoerders die daar gevestigd zijn en samen de “port” maken. Ik doe nogmaals een klemmend beroep op uw Staten om in lijn met uw inbreng in de Ruimtelijke Puzzel, de gedragen naam Greenport, zowel in uw omgevingsvisie als in de Nota Ruimte een te houden.

Als tweede punt, wil ik enkele onduidelijkheden wegnemen die er bij de behandeling in uw commissie zijn ontstaan.
-Ik sta hier niet in te spreken omdat ik mij betrokken voel, zoals anderen beweerden.
-Ik sta hier niet in te spreken omdat de samenwerking zo goed gaat tussen de provincies en de gemeenten. Zoals anderen beweerden.
-noch komt een wethouder 1 of 2 keer bij uw inspreken om nog de puntjes op de “i” te zetten.

Als u dat echt gelooft dan kan ik alleen maar zeggen: zalig zijn de armen van geest.

Ik ben een wethouder van een 100.000+ gemeente en ik moest vandaag meerdere afspraken afzeggen om hier weer voor u te staan. Maar dat doe ik omdat het onderwerp zo belangrijk is. Voor Westland, voor haar inwoners en haar ondernemers.

Dus laat u niet ringeloren door anderen die beweren dat we hier staan omdat de provincie haar werk zo doet. Dat is niet zo. Gesprekken gaat niet goed. Enkele voorbeelden:

Als wij vragen: wat is een gebiedsplan?

Krijgen we als antwoord: “Dat gaan we komend jaar samen ontdekken. We weten het zelf ook allemaal nog niet. Er is geen vast format.”

Als wij vragen: Welke juridische of bestuurlijke status heeft een gebiedsplan? En welke besluitvormingsroute wordt er gevolgd?

Krijgen wij als antwoord: “Dat weten we ook niet helemaal. Het instrument omgevingsprogramma durven we niet echt te gebruiken hiervoor.”

Of de vraag stellen bij: Wat is een gebiedsbod? En hoe moeten wij dat als gebiedspartners nu vorm gaan geven?

Krijgen wij als antwoord: “Dat weten wij als provincie ook niet helemaal.”

Of nog concreter:

Een van uw Statenleden heeft in de commissie enkele vragen stelt over het Westlandse plan op de Vlietweg. Voor de goede luisteraars: Ik noemde dat plan van 500 nieuwe woningen de vorige keer ook in m’n inbreng.

Gedeputeerde Koning antwoordde op vragen van uw Staten dat we in gesprek zijn over de vlietweg. “In gesprek zijn.” Dat waren haar letterlijke woorden.
In werkelijkheid schiet de provincie telkens in haar kenmerkende reflex: vertraging.

Het lijkt erop dat alles uit de kast wordt getrokken om het proces te frustreren en te vertragen. Het toevoegen van een tweede gedeputeerde aan het gesprek over het proces over de Vlietweg maakt het vinden van een datum voor dit overleg nog lastiger.

Dat noemt uw gedeputeerde dus “in gesprek zijn”.

Ik dring nogmaals aan op het snel plaatsvinden van het bestuurlijke gesprek. Zoals we in het Westland zeggen: gas op die lolly. En met die gedachte laat ik u achter, als hoogste orgaan van deze vergadering. En wens ik uw Staten alle wijsheid toe bij de handeling van de herziening van de omgevingsvisie.

Dank u wel.’