Van doodsantjes naar gedachtenisprentje

Wateringen 12.06.2016 – Iedereen heeft wel enkele bidprentjes in huis, gedachtenisprentjes van dierbaren en kennissen. Waarom hechten


wij aan bidprentjes en wat is daar de reden van? Hoe is dit gebruik ontstaan en wat zijn de veranderingen in de afgelopen eeuwen daarin geweest?

Deze vragen en nog meer beantwoordt Arnold Arkesteijn in zijn lezing over bidprentjes op uitnodiging van de Historische Werkgroep Oud-Wateringen & Kwintsheul op dinsdag 21 juni 2016 in de Hofboerderij in Wateringen. Arkesteijn is voorzitter van de jubilerende Studiegroep Genealogie Westland.

Bidprentjes zijn ontstaan in de 17e eeuw in de omgeving van Haarlem en Amsterdam. Het oudst gedateerde prentje is van 1668. Het is een typisch katholiek verschijnsel. De oudste prentjes vormden een oproep om voor de overledene te bidden, vandaar de naam. In het begin werden ze vooral voor priesters gebruikt, later volgde de gegoede burgerij. Thans worden bidprentjes nog uitgedeeld in Nederland, België en omringende landen. Bidprentjes behoren tot de grotere groep van devotieprentjes.

Vanaf het begin droegen de bidprentjes op de ene kant de oproep tot gebed voor de overleden, samen met wat vrome teksten, en op de andere kant een religieuze voorstelling. Kortom, de lezing geeft een overzicht van hoe de bidprentjes zich de afgelopen eeuwen hebben ontwikkeld. En dat op een prentje veel informatie kan staan die van belang zijn bij genealogisch onderzoek. Er worden veel voorbeelden getoond uit de collecties van het Westlands Museum en de Historische Werkgroep.

De jaarvergadering is vrij toegankelijk voor leden en niet-leden van de Historische Werkgroep. Naast de lezing wordt ook een aantal huishoudelijke zaken geregeld, zoals het vaststellen van het jaarverslag en de jaarrekening en de verkiezing van het bestuur. De deur is open vanaf 19.30 uur en de vergadering begint om 20.00 uur.

Meer nieuws uit
Zoeken