Almere 10.09.2017 – Léon Lankester heeft tijdens zijn tweede Long Distance Triathlon in Almere bij het NK het zilver weten te bemachtigen met een voorsprong
van 7 minuten op de man om het brons. In het Europees Kampioenschap kwam hij als 5e over de finish met een eindtijd van 9 uur, 52 minuten en 53 seconden.
Vorig jaar debuteerde Lankester (mede oprichter van Westland Triathlon Vereniging) met 10 uur en 11 minuten. Het streven was om dit jaar onder de tien uur te finishen. Een podiumplek was niet te verwachten gezien het sterke deelnemersveld met meer dan 55 nationaliteiten.
De voorspellingen waren allerminst gunstig en de streeftijd van 9.56-9.59 uur leek Lankester te moeten loslaten.
Het zwemmen was niet heel gunstig met 2 minuten langzamer dan zijn streeftijd. Na de wissel voor het fietsen viel er al snel een hevige bui en werd het voorlopig niet meer droog. Al binnen 5 minuten was hij doorweekt. Het parkoers was erg glad. Zo bleek ook bij de coachpost waar vrouw en ‘coach’ Enitha wachtte op een doorkomst. De coachpost is de enige plek waar eventueel hulp of materiaal geboden mag worden. Op andere plaatsen zou dit tot een diskwalificatie leiden. Pechgevallen en atleten met bloed kwamen door.
Een stevige wind met regen en slechts 12 graden maakten het tot een allerminst aantrekkelijke race. Enitha vertelt “het enige dat ik dacht, als hij maar zijn hoofd erbij houdt en veilig finisht. Natuurlijk hoop ik ook op een mooie tijd maar goed binnen komen is nu echt belangrijker. Ik hoop straks als hij hier is geen bloed te zien, geen schade en dat hij maar direct doorfietst. Dat betekent dat hij niets nodig heeft en alles in orde is. Alle moeite van spullen mee sjouwen en heen en weer rijden is dan voor 3 seconden geweest. Maar daar doe je het wel voor”.
.jpg)
Léon “het is goed dat Enitha mijn positie doorgaf bij de coachpost. Op dat moment lag ik 4e. Ik had niet verwacht zo vooraan te zitten en zonder dat te weten had ik de race waarschijnlijk iets anders ingezet”.
Eenmaal terug bij de wisselzone was het wachten tot Lankester aan zijn looponderdeel zou beginnen. Hij kon de tijden mooi vlak houden en had zijn hartslag goed onder controle. Al snel lag hij op een 3e plaats met een minimale voorsprong van 1 minuut. De voorsprong wist hij uit te breiden en kwam al bij de tweede ronde door als 2e. Bij de coachpost voor dit onderdeel riep Enitha hem toe dat hij voor zilver in het NK liep. Daarop besloot Léon om de tijden vlak te houden voor de laatste vier ronden. In de laatste ronde gaf Enitha zijn voorsprong van bijna 8 minuten door. Ze vertelt “ik durfde niet eerder aan te geven dat de voorsprong vrij ruim was, dan had hij wellicht iets tempo laten zakken en als de man erachter iets zou versnellen, kon het nog weleens erom gaan spannen”.
Ook tijdens het lopen van de marathon waren de omstandigheden soms bar en boos. Extreem donkere wolken aan de andere kant van het Weerwater op het parkoers met de nodige hoosbuien.
Léon kan het nauwelijks bevatten dat hij 2e is in het NK en 5e in het EK. Het deelnemersveld was immers zo groot en sterk en de omstandigheden waren zo slecht.
De plannen voor 2018 worden binnenkort definitief gemaakt.
Een zekerheid is dat Lankester zich hiermee heeft gekwalificeerd voor Middle Distance van Samorin in Slowakije.