Honselersdijk 27.10.2013 – Als redactie volgen we sinds de start van onze website natuurlijk ook het politieke nieuws.
Op afstand overzie je situaties soms beter dan dat je ergens tussenin zit, vandaar dat we onze kijk op de manier van besturen willen geven, gezien de huidige ontwikkelingen met de economische crisis en het beleid van gemeente Westland met de kwestie gemeentehuizen, waarover menigeen burger vraagtekens heeft.Een toenemende bestuurlijke kloof.
Nu is het van alle tijden dat er gewaakt moet worden voor een kloof tussen burgers en volksvertegenwoordigers. En volksvertegenwoordigers zitten soms ook tussen twee of meerdere vuren in.
In het leger werd altijd beweert dat je beter generaal of soldaat kon zijn. Als soldaat zit niemand onder je en als generaal staat niemand boven je. Alle rangen ertussen hebben met twee partijen te maken waarmee rekening moeten houden en ze doen het dikwijls nooit goed. Ze zitten knel tussen twee vuren.
Zo lijkt het ook met volksvertegenwoordigers te gaan, de gemeenteraadsleden. Die hebben aan de ene kant te maken met het college van B&W en de collega raadsleden die dikwijls andere belangen dienen dan zij. Veelkleurigheid en verscheidenheid in een. En niet te vergeten de ambtenaren van gemeente Westland zelf. Die weten ook wat ze willen. Met aan de andere kant de reden waarom ze in eerste verkozen werden, de burgers zelf.
De opzet was dat volksvertegenwoordigers in eerste instantie het volk zouden vertegenwoordigen vandaar de naam. Maar we weten ook dat ‘Er nog nooit een kok is gevonden, die koken kan naar alle monden,.’ Dat is eveneens waar. Niemand zal het nooit iedereen naar de zin kunnen maken en met alle betrokken partijen tezamen moet de beste politieke afweging gemaakt worden. Daar moet dan wel eens wat water bij de wijn worden gedaan, daar ontkomt geen volksvertegenwoordiger aan.
In de praktijk valt dat niet mee en behalve dat burgers de meeste volksvertegenwoordigers na verloop van tijd zat raken, is er nog een groter gevaar. Het gevaar dat bewindslieden opgesloten raken in een ei van politieke gewoontes en ambtelijke regeltjes waardoor ze wereldvreemd raken. Hoe voorkom je dat?
Prioriteiten stellen
Elke politieke partij heeft zijn eigen prioriteitenlijstje. Er zijn echter prioriteiten in hoofdlijnen waar we allemaal mee te maken hebben. Je hebt in volgorde hoofdzaken, bijzaken en luxe zaken net als in elke huishouden. Ga je die prioriteiten omdraaien of in ander volgorde zetten, dan beginnen de problemen zelfs al in de goede tijden, alleen dan valt het wat minder op. Met een economische crisis als deze wordt dat dan verder versterkt.
Het programma ‘een dubbeltje op zijn kant’ is een mooi voorbeeld hiervan. Het leert gezinnen die diep in de schulden zitten, met deze principes zaken financieel weer op orde te krijgen. Gemeentes, met meestal hoge stadsschulden, willen die realiteit dikwijls nog niet onder ogen zien.
Voor alles is een tijd….
Is één van Salomo’s wijsheden in het bijbelboek Prediker opgeschreven waar hij zijn kijk op het leven op aarde (inclusief besturen) weergeeft. De wijze kent tijd en wijze is een andere uitspraak van hem. Slimme keuzes maken is dus gestoeld op 2 voorwaarden. De tijd waarin het moet gebeuren en de manier waarop.
Waan van de dag
Als er één ding is wat van deze tijd is, zeker in de media, dan is het wel de waan van de dag. Wat vandaag belangrijk lijkt is men morgen alweer vergeten. Relativeren is een belangrijke eigenschap wat nodig is om hoofdzaken, bijzaken en luxe zaken te onderscheiden. Ook carrière maken moet hieraan onderworpen zijn. Zo blijven we nuchter in het leven staan. Alles is betrekkelijk.
Een jaar geleden hebben we een artikel geschreven (Pappa ’s SUV) over de ijver van onze ‘volksvertegenwoordigers’ in de gemeentehuiskwestie. Want die was opnieuw doorgeslagen. En het gaat hier puur om een luxeartikel in crisistijd of je nu tijdelijk voor of tegen bent.
Waar gaat het om?
Wie verder kijkt dan zijn neus lang is (helikopterview) ziet echt wel in dat gebouwen na verloop van tijd aan vervanging toe zijn, net als een oude auto, simpelweg vanwege de onderhoudskosten. Of dat nou over 10 jaar of 20 zal zijn of eerder is om het even. Die afweging moet ooit een keer gemaakt worden.
Vier jaar geleden sloeg politiek Westland in meerderheid op hol en moest diezelfde meerderheid van College en gemeenteraadsleden flink bakzeil halen, omdat ze voor hun ambities vreesden geen meerderheid te halen in verkiezingstijd en een electorale afstraffing dreigde. Nu zijn we 4 jaar verder en om herhaling te voorkomen wil eenzelfde politieke meerderheid de aankoop van gemeentehuizen er voor de gemeenteraadsverkiezingen doorheen drukken, blijkbaar enkel om in verkiezingstijd te kunnen zeggen dat de burgers er nu maar over op moeten houden. Het is nu eenmaal besloten. Hoe gek kan het gaan? Die kloof is nergens voor nodig.
Beleid onderbouwen
Wat ons als redactie sterk is opgevallen door de jaren heen zijn de onderbouwingen van de gemeente voor een bepaald beleid. Dat is op zich niet verkeerd, want met goede argumenten kunnen burgers van mening veranderen, gesteld dat de onderbouwing solide is. Wat ons echter is opgevallen is dat er dikwijls eerst een beleid wordt uitgestippeld en daarna pas gewerkt gaat worden aan een passende onderbouwing, al dan niet met gebruik van dure externen. Dat doen burgers meestal andersom in besteding van gelden. Bij kritische navraag blijkt dat soms naar willekeur naar argumenten gegrepen wordt, omdat het de eigen koers/belang beter uitkomt.
Nu is het niet onze bedoeling om onze bestuurders zwart te maken, maar om aan te tonen dat we zo niet langer door kunnen gaan. Een crisis heeft meestal te maken met verkeerde gewoontes dus wordt het tijd om zaken te heroverwegen.
Voor en nadelen
Uit eigen onderzoek is het volgende naar voren gekomen. Het voordeel van de bouw van 2 nieuwe gemeentehuizen is dat het aan de ene kant goed is voor de werkgelegenheid en een meerderheid van raadsleden, College en ambtenaren tevreden stelt omwille van hun belangen wat dat ook mag zijn.
Aan de andere kant steekt de gemeente zich opnieuw flink in de schuld. Voorgaand onderzoek heeft duidelijk gemaakt dat Westland jaarlijks al gemiddeld € 30 miljoen bij leent sinds haar bestaan en hier komen nog eens tientallen miljoenen in 1 klap bij. Enkel de rente hiervoor (tussen 3 en 4%) gaat de gemeente structureel tussen 1 en 2 miljoen euro kosten jaarlijks op basis van de geschatte 40-60 miljoen kosten. Deel dat door 100.000 inwoners dan is dat tussen € 10 en € 20 per burger, los van nog wat tegenvallers en leengedrag. En veel lagere inkomens en ondernemers hebben het al moeilijk. Iemand moet dat betalen.
Het echte probleem
Maar los van de financiële kant van het verhaal is de kloof die geslagen wordt tussen burgers en beleidslieden, los van partijpolitiek. Het vertrouwen valt hierdoor onnodig verder weg in bestuurlijk Westland. Over een paar jaar kan het zomaar gebeuren dat het wel de tijd wordt voor nieuwbouw. Het is een kunst om soms dingen los te laten en geduld te hebben tot de juiste tijd zich aandient. En dan gaan dingen vanzelf zonder extra kosten en strubbelingen. Dat bedoelde Salomo waarschijnlijk.
Een prettige zondag verder.