Westland 04.10.2015 – Vandaag is het dierendag in heel Nederland waar dierenliefhebbers en bezitters hun huisdier extra mogen verwennen. De Naaldwijkse Carla Plag
en haar vriendin Delilah Jung uit Leeuwarden hebben zich 26 en 27 september op een andere manier ingezet voor het welzijn van dieren. Zij zaten 24 uur lang in een hondenkennel opgesloten. Hier het vervolgverslag door Dilalah.
‘Bepakt en bezakt reis ik af naar Amsterdam. Drie maanden van te voren ben ik samen met mijn moeder bezig geweest om zo veel mogelijk geld op te halen voor de kneusjes van Dierenopvang Amsterdam en het is goed gelukt! Wanneer ik vertrek staat de teller op €840,- . Nog snel plaats ik een oproep op facebook. We hebben namelijk nog €60,- nodig voor onze warme maaltijd. De laatste maanden voelde ik mij al af en toe net een hond. Ik was zo afhankelijk van de giften van anderen mensen, maar ik kon het tenminste aan al die mensen vragen! Al reizend dwalen mijn gedachten af. Nu kan ik nog even genieten van het uitzicht, de zon, mijn muziek en de vrijheid.
Onderweg kom ik mijn moeder tegen waarmee ik samen straks wordt opgesloten in één kennel. We reizen samen verder en komen aan bij Dierenopvang Amsterdam. Meteen moeten wij onze spullen, die de kennel niet in mogen, inleveren. Dus portemonnees, telefoons, eten en drinken worden ingeleverd. De rest van onze spullen worden gecontroleerd. We lopen naar de kantine waar we snel even kennis maken met de andere deelnemers en nog even wat drinken. Oja, we nemen ook nog een koekje en gaan snel naar de WC, nu kan het nog!
Stipt om 16:00 worden we opgesloten in onze kennels. Ja, daar zit je dan. Voor je tralies, naast je twee wanden, achter je een muur en zelfs boven ons hoofd tralies. Hé, een luikje naar buiten, maar ook daar zien we niet veel meer. Weer terug naar binnen gaan we ontdekken wie onze buren zijn. We hadden al te horen gekregen dat we naast Judith Lissenberg (tekstschrijver bij Prins Petfoods en hondentrainster) zitten. Dit lijkt ons wel erg gezellig. Het tussenschot wordt open gedaan wat toch wel wat makkelijker praat. Gezellig wordt het ook. Ik kan je verzekeren dat je erg creatief wordt als je niet veel kan in zo kleine ruimte. We spelen trefbal met propjes papier, tikkertje, verstoppertje, zingen, dansen, verzinnen gekke verhaaltjes over een kale hond en een pitbull die billenknijpertje spelen en ga zo maar door.
“s avonds worden we blij verrast. We mogen tot onze verbazing avondeten uitzoeken. Onze achterban was zo lief geweest en we hadden nog €60,- bij elkaar gesprokkeld. In een hondenbak krijgen we salade en daarnaast patat en een kaassoufflé. Hmmm dat smaakt goed! De avond begint en aangezien Judith alle verrijkingen heeft binnengesleept krijgt ze al snel een puzzelboekje. Wij hebben daar best wel van geprofiteerd. Al snel blijkt dat het puzzelboekje onwijs simpel is en na al vijf minuten zijn we door de 366 pagina’s heen. We beseffen dat het bij honden hetzelfde kan zijn. Dan denk je ze een puzzel te geven en misschien hebben ze het na vijf minuten al opgelost. Al snel krijgt Judith haar volgende verrijking, ze mag 20 minuten internetten. Nadat ik wat had gekletst met mams moeten wij beide naar de WC. De mensen die mochten internetten hoorde ik net terug komen. Dat was een mooie gelegenheid om de boel op stelten te zetten. BOE, en daar lagen de nootjes die deze mensen net hadden gekregen op de grond.
Na de plaspauze worden we weer snel opgesloten, maar eigenlijk blijven we de boel maar op stelten zetten. Achteraf hebben we dan ook gehoord dat anderen best wel last van ons hadden. Ondanks dat we het zeker gezellig hebben gehad besef je heel goed hoe het voor de honden is. Wij zitten er maar 24 uur. Ik zou er geen dagen, weken of zelfs jaren willen zitten. Nu hadden de anderen maar even last van ons, maar al die honden die hebben continu last van elkaar en die kunnen niet uit die situatie. ’s Nachts hebben we dan ook maar heel braaf ons koest gehouden. Nouja koest, sommige kunnen nogal bomen omzagen dus van slapen kwam bij mij niet veel terecht.
De volgende dag is het de open dag van Dierenopvang Amsterdam, maar eerst mogen we nog even rustig ontbijten. Na het ontbijt krijgt Judith een extra verrijking, namelijk een hersenwerkje. Dit is een schoenendoos waarin van alles zit verstopt. Hierin zit ook een sudokupuzzel die wat moeilijker lijkt dan de puzzels van de dag ervoor. Met veel geduld heb ik Judith uitgelegd hoe dit werkt. Judith mag nog voor de open dag begint even wandelen en al snel heb ik de puzzel ingepikt. Nadat iedereen terug is begint de open dag. Mensen kunnen langs onze kennels lopen. Letterlijk alles wordt uit de kast gehaald om deze mensen te entertainen om ervoor te zorgen dat ze wat doneren. Uiteindelijk heeft dit rond de €250,- opgebracht.
Na een lange, maar gezellige dag is het zo ver. We worden om stipt 16:00 bevrijd uit onze kennels. We worden naar buiten gedirigeerd waar overweldigend veel mensen staan te juichen en te klappen. We moeten op een podium staan waar we worden toegesproken. Hier horen we dan ook dat we met zijn allen ruim €20.000,- hebben opgehaald voor de kneusjes. Wat een fantastisch bedrag!
Het was een fantastische ervaring. Het was minder zwaar dan verwacht aangezien het overdag best gezellig was doordat we konden kletsen met elkaar. De nacht was dan ook het ergst. Ondanks dat het gezellig was, ben ik nog meer gaan beseffen hoe erg het voor de dieren is om opgesloten te zitten terwijl ze niks fout hebben gedaan.’