Gemeente Westland heeft weinig liefde voor de natuur

Honselersdijk 18.02.2020 – Vandaag werd er aan de Groenelaan gesnoeid in opdracht van de gemeente. De uitvoerder kwam met grote tractoren en zij snoeiden de struiken


tot net boven de bodem, andere medewerkers ragden met grote harken door de struiken om het afgezaagde groen eruit de halen.

In de omgeving van deze struiken langs de slootkant, maar ook in de struiken zelf leven egels, salamanders, kikkers, padden, merels, vinkjes- er zitten er tientallen- koolmezen, pimpelmezen, mussen, vlaamse gaaien, eksters, kraaien en duiven. Ze leven niet allemaal in de struiken zelf natuurlijk, maar er wordt wel naar voer gezocht, merels nestelen er.

Na de snoei zit het merelechtpaartje dan ook verdwaasd in een boom om zich heen te kijken, want er is niets meer over om door heen te zoeken naar eten.  De vinkjes zie je er heel vaak in de bomen zitten die boven de struiken groeien en zij eten zaden van de grond. Egels schuilen er. Zomers zitten de struiken vol met bijen. Kortom er is daar heel wat natuur te vinden op die tientallen vierkante meters en tegelijkertijd hoeven de mensen die er wonen niet de hele tijd tegen het industiegebied aan te kijken. Mulitfunctionele functie dus deze hederastruiken.  

Nadat een bewoonster contact had met de gemeente is de manier van snoeien wel iets aangepast, maar er werd verteld dat er maar eens in de 5 jaar gesnoeid wordt en dat het daarom gelijk zo drastisch gaat.  Natuurlijk moet er gesnoeid worden.  De vraag is: Waarom wordt er maar eens in de 5 jaar gesnoeid, waarom niet eens in de 2 jaar een klein stukje? Dat is veel beter voor de natuur en zeker voor de dieren en vogels die er in leven. Het zal uiteindelijk wel met de kosten te maken hebben.


De notenbomen in het parkje ernaast zijn ook tot onderaan weggesnoeid

De laatste jaren gaat het veel over de biodiversiteit, de manier van snoeien in het Westland zal die zeker niet ten goede komen. Liefde voor de natuur in het Westland, wat is het hard nodig!

 

 

Meer nieuws uit
Zoeken