‘s-Gravenzande 10.05.2018 – Mijn naam is Doortje Waasdorp, ik ben 16 jaar oud en rijd al bijna 8 jaar met plezier bij een manege in ‘s-Gravenzande.
Ik ben bezig voor CBR-3, oftewel het Ruiterbewijs. Dit is natuurlijk al superleuk, want het is heel wat anders dan rondjes in de bak rijden of een keertje naar buiten. Je oefent hele uiteenlopende vaardigheden. Van rijden met één hand om bijvoorbeeld de commando’s door te kunnen geven, tot draven met je beugels uit. Maar bij ons op de manege is het nóg wat leuker.
Voor het ruiterbewijs moet je laten zien dat je jouw paard buiten ook onder controle hebt. We gaan dus naar buiten om deze oefeningen te doen. Nu ligt de manege op een steenworp afstand van het strand, dus gaan we op het strand oefenen. Er wordt een auto van een behulpzame ouder volgeladen met cavaletti en een zeil en dan gaan we op weg naar het strand. Normaal rijdt er altijd een begeleider of instructrice voorop met buitenritten, maar nu moesten we helemaal zelf. Ik zelf rijd op een superlieve schimmelmerrie die heel braaf is, daarom mag ik voorop. Ik moet zeggen dat ik daarmee toch wel uit mijn comfortzone wordt gehaald. Deze pony staat nog niet heel lang op de manege dus ik ken haar wel, maar nog niet door en door en dan ook nog meteen voorop!Dit was opeens wel een grote stap.
Maar soms is het goed om uit je comfortzone te stappen, dus dan ga ik maar voorop. Dit gaat echt supergoed en ze heeft nog geen stap verkeerd gezet. Op het strand maken we door middel van twee voltes een soort bak, zodat je wat richtlijnen hebt en wat minder makkelijk te ver weg rijdt. Ook hier doen we oefeningen, zoals van de groep wegrijden en dan vooral in een gecontroleerd tempo weer terugrijden, over een zeil heen rijden en we maken ook een sprongetje. Voor het ruiterbewijs moet je ook met je paard goed in het verkeer kunnen deelnemen.
.JPG)
Na het strand rijden we op een ruiterpad met maar twee kleine oversteken, dus we moesten op zoek naar iets meer verkeer. Daarom slaan we in plaats van linksaf naar het strand, rechtsaf naar het dorp. Eerst een vrij drukke provinciale weg oversteken en dan echt het dorp in. We zijn gelukkig met een gezellig klein koppel van zes meiden dus dat scheelt weer gedoe met oversteken, maar het is toch wel heel vreemd om op een paard door het dorp te rijden. Gelukkig doen de pony’s het allemaal heel braaf en gaat het, vind ik zelf, boven verwachting goed.
Met een paar meiden nog even het rondje nalopen/ -fietsen om de mest op te ruimen en dan zijn we klaar voor het examen. Het examen zelf ging bij mij erg goed. Het blijft spannend omdat er zo op je vingers gekeken wordt. Het was erg lekker weer dus het was heel druk op het strand, maar we hadden toch een plekje gevonden om te rijden. In het dorp was het ook drukker dan verwacht. We hebben het op twee na allemaal gehaald en ik vond het een hele leuke en leerzame ervaring