Voorlopig geen Alpaca ’s terug naar de Wateringseweg

Poeldijk 30.07.2015 – Gemeente Westland heeft een dubbel verzoek van Theo Enthoven afgewezen om zijn Alpaca ’s te laten terugkeren naar de oude stek aan de Wateringseweg.

Enthoven zat destijds met zijn Alpacafokkerij langs de Wateringseweg, maar kreeg het een paar jaar geleden met zijn buurvrouw aan de stok. (foto ’s huidige situatie aldaar) Aanleiding hiertoe was dat hij – zonder overleg – een paar coniferen van haar had gekortwiekt die over zijn weiland helden. Coniferen zijn namelijk giftig voor Alpaca ‘s.

De buurvrouw diende hierop een aanklacht in tegen Enthoven bij gemeente Westland (onder andere stankklachten) en die ging vervolgens handhaven. Aangezien de Alpacafokkerij op agrarisch grondgebied was gevestigd en gedoogd, kon Enthoven en zijn Alpaca ’s na flink wat juridisch getouwtrek – tot aan de Raad van State toe – in het voorjaar van 2014 vertrekken. De Alpaca ’s zijn daarop uit pure noodzaak naar de Madeweg verplaatst, (zie foto ’s hieronder) een deel van de kudde werd verkocht. 

Dit jaar heeft Enthoven opnieuw getracht op basis van de wet Tijdelijk Ander Gebruik (naar eigen zeggen wat ook tegen verloedering is) een vergunning te krijgen van de gemeente om 10 jaar zijn beesten weer te laten grazen aan de Wateringseweg. Dat werd afgewezen waarop volgens Theo een beroep werd ingesteld tegen de uitspraak; dit keer voor toestemming van slechts 2 jaar met een optie op verlenging.

Ook dit keer gaf de gemeente geen groen licht met als motivatie dat een agrarisch perceel makkelijker verkocht wordt zonder dan tijdelijk met Alpaca ’s erop. Deze uitspraak gaat Enthoven nu aanvechten bij de bestuursrechter in Den Haag. 

Een woordvoerster van de gemeente laat in een reactie weten;

‘De heer Enthoven heeft een verzoek ingediend om zijn dieren tijdelijk terug te brengen op de betreffende percelen voor een tijdsduur van twee jaar. De heer Enthoven heeft op 17 november 2014 een aanvraag omgevingsvergunning ingediend voor het tijdelijk gebruiken van gronden in strijd met het bestemmingsplan.

In de aanvraag heeft hij aangegeven dat hij maximaal 10 jaar deze gronden in strijd met het bestemmingsplan wil gebruiken en niet voor een periode van twee jaar zoals nu wordt gesteld. Op grond van vaste jurisprudentie van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State dienen wij een aanvraag te behandelen zoals deze is ingediend en in de aanvraag staat voor een periode van maximaal 10 jaar.

Daarnaast is ons de vraag gesteld of het college de aanvraag zou hebben geweigerd met de motivering dat een leeg perceel beter te verkopen is. De heer Enthoven wil onderhavige gronden in strijd met het vigerende bestemmingsplan gebruiken. Als college kunnen wij een afwijking van het bestemmingsplan verlenen, maar dit betreft een discretionaire bevoegdheid van ons college. Dat betekent dat wij bij het verlenen van een afwijking van het bestemmingsplan ruime beleidsvrijheid hebben. In onderhavig geval hebben wij bij besluit van 19 februari 2015 de aanvraag van de Enthoven geweigerd.

Het beleid van het college is erop gericht om de glastuinbouw te behouden en waar mogelijk te versterken door middel van schaalvergroting, herstructurering en revitalisering van het bestaande glastuinbouwcomplex. Hierdoor zijn andere functies op voor glastuinbouw bestemde gronden niet toegestaan. Voor de volledige motivering verwijzen wij kortheidshalve naar het besluit tot weigering..

Tegen voornoemd besluit heeft de heer Enthoven bij brief van 31 maart 2015 bezwaar gemaakt en zijn bezwaar is voorgelegd aan de onafhankelijke commissie bezwaarschriften van Westland. De hoorzitting van de commissie heeft plaatsgevonden op 3 juni 2015, waarbij de heer Enthoven zijn bezwaren ook mondeling heeft kunnen toelichten. De commissie heeft het college geadviseerd om zijn bezwaren ongegrond te verklaren en conform het advies van de commissie hebben wij zijn bezwaren ongegrond verklaard bij besluit van 19 juni 2015.

Alles overwegende zijn wij van mening dat wij de juiste procedures hebben toegepast en dat het besluit tot weigering van het verzoek van de heer Enthoven zorgvuldig tot stand is gekomen.

Vandaag (donderdag 30 juli) is het beroepschrift van de heer Enthoven door ons ontvangen.’

Wat Enthoven verder nog steekt is dat op andere percelen in het Westland met agrarische (of andere) bestemming, wel dieren mogen lopen. Hij vindt dat de gemeente met twee maten meet en naar willekeur beslist.

Wel heeft Enthoven destijds al toegegeven dat hij de kwestie met de paar coniferen met zijn buurvrouw (waar het uiteindelijk allemaal om begonnen is en draaide) beter had moeten aanpakken. Dat had hem een hoop ellende gescheeld. 

Wordt vervolgd.