Maasland 20.02.2014 – Nederland heeft een prachtige geschiedenis. Iedereen kent de Gouden Eeuw.
Rembrandt van Rijn, Michiel de Ruyter, Johan de Wit bepaalden toen de geschiedenis van de Republiek der Nederlanden. Ook nu staat Nederland in de top tien van meest exporterende landen ter wereld, hebben we de meest innovatieve regio op aarde en is de gelijkheid tussen man en vrouw nergens beter dan hier. Zelfs ten tijde van het schrijven van deze recensie haalt Nederland achter elkaar gouden, zilveren en bronzen medailles op de Olympische Spelen.
Ter gelegenheid van het 200-jarig bestaan van het Koninkrijk der Nederlanden heeft stichting Westlandse Harmini gemeend om met haar projectorkesten Harmaxi en Harinimini een ode aan Nederland te brengen. De uitnodiging spreekt zeer tot de verbeelding, de locatie is de Nieuwe Kerk in Maasland, de aanvang is zaterdagavond 15 februari 2014.
De Nieuwe Kerk is sfeervol en gezellig aangekleed. Er hangen doeken met Hollandse taferelen, er staat een prachtig portret van koning Willem-Alexander voor het podium en een schildering van Koningin Wilhelmina hangt achter het orkest. Plots verrijst dirigent Frank Hendriks op het podium, de koperblazers van Harmaxi gaan staan en door de kerk schalt Fanfare from “La Péri” van Paul Ducas: een stuk om het publiek stil te krijgen. En dat lukt! Het is een veelbelovend begin van de avond. Na dit openingswerk starten de muzikanten van Harinimini het concert.
Harinimini is een projectorkest voor de jongste muzikanten. Samengesteld uit de verenigingen uit de omgeving van het Westland en Midden-Delfland krijgen ze uitdagende muziek voorgeschoteld. Dat het niet alleen om muziek draait, maar dat plezier hebben in het spelen net zo belangrijk is, stralen ze van het begin af aan uit. Michiel de Boer is de dirigent van Harinimini. Dit jonge orkest opent de avond met het Wilhelmus. Hiermee geven de muzikanten direct hun visitekaartje af: er zit een mooie klank in.
Het volgende stuk heet Truly Dutch. Het bestaat uit drie delen waarbij in het eerste deel op een wel heel bijzonder ‘instrument’ wordt gesoleerd: klompen. De vrolijkheid van spelen na het serieuze openingswerk is mooi om te zien. Na dit oer-Hollandse werk is het de beurt aan Guus Meeuwis. In deze medley passeren meerdere van zijn grootste hits de revue. De aanstekelijkheid waarmee het gespeeld wordt, zet menigeen in het publiek aan tot meezingen. Het is niet altijd makkelijk voor een orkest om bekende liedjes te coveren, maar de jonge vrienden van Harinimini doen dit op een uitstekende wijze.
‘Denkend aan Holland, zie ik draaiende huizen…’ Volgens de Efteling dan. Bij het spelen van de bekende muziek van het draaiende huis ‘Villa Volta’ en het zien van het vervloekte huis op de beamer, lijkt het af en toe of de Nieuwe Kerk vrolijk meedeint.
Tot nu toe heeft dirigent Michiel de Boer laten zien dat hij de club goed onder zijn hoede heeft. De samenwerking tussen het orkest en Michiel is uitstekend te noemen en door zijn enthousiasme en het zeer goede spel van de muzikanten vliegt de tijd voorbij. Het is namelijk alweer tijd voor het laatste stuk van Harinimini, te weten ‘An der schönen blauen Donau’. Maar dit werk gaat niet helemaal goed. De solist komt met het verkeerde instrument op en laat deze vervolgens vallen op de grond. Dan moet de solo op de euphonium overgenomen worden, maar blijkt deze vol te staan met water. Her en der ontstaan ruzies op het podium, wordt bladmuziek verscheurd, lopen mensen weg, wordt er in de verkeerde toonsoort gespeeld en wordt er hard op het podium gestampt. Of zijn deze jonge muzikanten naast topmusici ook nog eens zeer goede acteurs…?
Harinimini en dirigent Michiel de Boer hebben een geweldige prestatie geleverd. De muziekverenigingen in Midden-Delfland en het Westland mogen zeer trots zijn op hun eigen jeugdleden!
.jpg)
Na de pauze is het de beurt aan Harmaxi. Wat Harinimini is voor de jongste muzikanten, is Harmaxi voor de meest ervaren muzikant uit de regio. De dirigent is Frank Hendriks.
Aan het begin van deze recensie zijn enkele hoogtepunten van de Nederlandse Republiek en het Nederlandse Koninkrijk genoemd. Het eerste werk van de avond voor Harmaxi beschrijft de overgang tussen deze staatsvormen en de oorlog die daarbij hoorde. Peter Habraken is de componist van het muziekstuk ‘Van Republiek tot Koninkrijk’. Het is een formidabel werk waarbij melodieën van de Est-ce Mars, Merck toch hoe Sterck en het Wilhelmus in elkaar overvloeien. Harmaxi heeft de primeur om deze compositie voor het eerst uit te voeren en doet dat op een wijze die meer dan eens kippenvel veroorzaakt. Leuk detail: de componist zelf speelt mee in het orkest!
Het hoofdwerk van de avond is ‘Egmont’ van Bert Appermont. Dit grootse muziekstuk gaat over graaf Egmont, zijn moeilijke relatie met Koning Filips II van Spanje, zijn onthoofding en de opstand van De Nederlanden tegen de Spaanse onderdrukker. Geen makkelijke partij voor de muzikanten door de duistere motieven, de bijzondere maatsoorten, de Spaanse dansen, strijdmarsen en overwinningskoralen. Maar wat wordt dit knap uitgevoerd! Het samenspel tussen Frank Hendriks en de orkestleden is indrukwekkend te noemen. De samenwerking tussen de diverse secties verloopt uitmuntend. Vanwege de continue spanningsopbouw is het zeer belangrijk in dit stuk om de dynamiek te respecteren. Dat is zeker niet eenvoudig vanwege de verschillende stijlen en het is zo goed om te horen dat dit op een fantastische manier tot uiting komt! Complimenten ook voor de solist Rick Kostelijk op de Spaanse gitaar.
Na zijn solo in Egmont mocht Rick naar voren komen voor ‘Europe’ van Santana. Dit werk begint heerlijk rustig waarbij de solist vol overgave de gitaarklanken kan verspreiden. Halverwege krijgt het stuk een Zuid-Amerikaans tintje en verandert het karakter van het gitaarspel. Rick horen dat hij een virtuoos is op de gitaar.
Het tweede grotere werk van de avond is ‘Cyrano de Bergerac’. Deze ouverture kent veel post-romantische melodieën en is gevuld met thema’s als moed, karaktervastheid en liefde. Het gevaar hierin is dat het wat gevoelloos kan overkomen als het zonder continue passie wordt gespeeld. Opnieuw vereist dit een andere speelwijze van Harmaxi. Koper, hout en slagwerk dwingen elkaar zo tot het leveren van een maximale prestatie. En het is een genot om naar te luisteren.
Het laatste nummer van de avond is de Nederlandse Medley met bekende Nederlandse melodieën als Het Dorp, De vrijgezel en het land van Maas en Waal. De herkenbaarheid, vrolijkheid en het verrassende spel verleiden het publiek tot meezingen. Iedere sectie soleert een keer in dit stuk. Het is dan ook een feest om naar te kijken als een hele muzikale sectie vol overgave “hun lied” speelt.
Als toegift wordt een swingende versie van “Tulpen uit Amsterdam” gespeeld. Tijdens het spelen delen de muzikanten van Harinimini tulpen uit aan het publiek.
Harinimini en Harmaxi hebben een heerlijk optreden weggegeven ter gelegenheid van het 200-jarig bestaan van het Koninkrijk der Nederlanden. Jeugd en ervaring hebben elkaar afgewisseld en de bezoekers een fantastische avond gegeven. Een welgemeend dank je wel en een hoffelijke kniebuiging naar de orkesten, dirigenten en organisatie is zeker op zijn plaats of, om het op zijn Westlands te zeggen: “Het was helemaal goud!!!”