Westland 08.02.2013 – Het persbericht dat het college van B&W Westland afgelopen week n.a.v. de laatste ontwikkelingen in het dossier hondenbelasting naar buiten bracht zet kwaad bloed bij hondenbezitters.
Daarom komt LEO 2.0 in de Raad van 19 februari a.s. met een motie om de hondenbelastingaanslagen uit te stellen. Dit om escalatie in het conflict tussen hondenbezitters en gemeente te voorkomen.
Leo Geubbels, fractievoorzitter van LEO 2.0, is de hondsbrutale opstelling van het college aan het adres van hondenbezitters meer dan zat. Letterlijk stelt het college in het persbericht: “Ook de gemeente Westland maakt kosten die specifiek verband houden met hetgeen honden teweeg brengen, zoals het verwijderen van hondenpoep en afvalbakken en het uitvoeren van toezicht door de buitengewoon opsporingsambtenaren in dienst van de gemeente Westland.”
Het college hanteert deze uitspraak als motivering om dan maar hondenbelasting te heffen. Volgens Geubbels maakt dit slechts duidelijk dat hondenbezitters worden ‘gestraft’ voor het gedrag in de openbare ruimte van iedereen die overtredingen begaat tegen de Algemene Plaatselijke Verordening. Echter niet het hondenbezit is oorzaak voor de overlast in de openbare ruimte, maar het gedrag van een deel van de hondenbezitters en overigens ook andere gebruikers van de openbare ruimte.
.jpg)
Denk aan bijvoorbeeld een deel van de ruiters met achtergelaten paardenvijgen en aan personen die zwerfvuil, zoals blikjes en snoepzakjes, achterlaten in strijd met de APV. “Waarom de hondenbezitter hiervoor ‘opdraait’ met een belastingheffing? Joost mag het weten.” Deze zin in het persbericht van Westland is juist een extra bevestiging van het gelijk van de rechter in Den Bosch dat het gelijkheidbeginsel in de Grondwet wordt geschonden.
Hiermee illustreert het college van B&W zijn onbegrip en met alles ‘op één hoop gooien’. Door dit persbericht wordt de juridische positie van de gemeente, die al uiterst zwak is na de uitspraak van het Gerechtshof van Den Bosch, verder ondermijnd. Volgens Geubbels maken bezwaarmakers door deze ‘uitglijder’ van het college een extra kans om voor de rechter aan het langste eind te trekken