Column: Diagnose

‘s-Gravenzande 26.02.2022 – Dat doet onmiddellijk denken aan de dokter die moet bepalen waar we aan lijden als we ons niet gezond voelen, of verschijningen vertonen die niet ‘normaal’ zijn.

Tijdens een griepepidemie of een corona-uitbraak lijkt dat niet zo’n probleem, als je de zoveelste bent met hetzelfde ziektebeeld, maar het wordt heel anders als je iets mankeert waarvan de huisarts ook alleen maar vermoedens heeft.

Tegenwoordig kunnen we naar een teststraat, nadat we ons al met een zelftest thuis gecheckt hebben. Maar als het dat allemaal niet is dan komt de arts al gauw met het verontrustende advies om naar een specialist te gaan, in het ziekenhuis.

En dan gaat het echt beginnen; het vaststellen van de aard en de plaats van een ziekte of verwonding op grond van de verschijnselen, [van Dale] de diagnose stellen!

Als je het hebt meegemaakt weet je wat het betekent, het ‘in de molen zitten’, het lange wachten vaak, de soms vervelende onderzoeken en het ‘foto’s maken’ van de zieke plek, door een scanner of ander apparaat. Als dat alles achter de rug is, tot het soms ‘het op kweek zetten’ van een verdacht weefsel toe, dan begint het spannende wachten op de uitslag; is het goed, is het kwaad, is er [nog] hoop op genezing, is er nog iets aan te doen?

En dan, uiteindelijk volgt de vaststelling door de internist of specialist, samengevat in een diagnose.

Ook in ons maatschappelijk leven worden wij regelmatig geconfronteerd met diagnoses die gesteld worden inzake bepaalde verschijnselen, misstanden of andere situaties, zoals bijvoorbeeld het gedrag van hooligans, situaties waarin zinloos geweld een rol speelt , e.d. Trouwens, wie kan mij de definitie geven van een vorm van zinvol geweld?

In ons land kennen we het Recht van enquête; de Tweede en Eerste Kamer, en ook de Verenigde Vergadering, [de twee Kamers] hebben zo’n grondwettelijk recht. Het recht houdt in dat Kamers een onderzoek kunnen instellen naar een specifiek onderwerp, om op die manier de regering te controleren. De parlementaire enquêtecommissie inzake de aardgaswinning in Groningen, die twee jaar geleden werd geïnstalleerd, deed In de week die achter ons ligt haar verslag. Helaas is de conclusie van de commissie, niet de diagnose, dat er naast het hoofdpijndossier van de Toeslagenaffaire er nu een bij is gekomen. Wat begonnen is als een succesverhaal, met heel veel energie én extra inkomsten, eindigt met een droevig beeld van vele ontevreden gedupeerden in Groningen én een ernstig falende regering!

Of dat laatste ook een stempel zal drukken op het resultaat van de verkiezingen, de komende weken, dat zullen we afwachten, maar het zal mij niet verbazen. Bovendien, het debat over het uitgebrachte rapport moet nog plaatsvinden, de komende maand[en], en de uitkomst dáárvan kan nog genoeg verrassingen in petto hebben! In ieder geval, zoals het rapport stelde: Nederland heeft een ereschuld aan de Groningers.

Naast dat alles zijn er grote problemen in onze wereld, en men zoekt koortsachtig naar de oorzaak van de ‘kwaal’, en dan naar een passende ‘medicijn’, [ zonder bijwerkingen] Maar helaas, men komt er niet uit, of het is soms met een ‘lapmiddel’. Hoewel men miljarden besteed aan onderzoek en bestrijding, de problemen, op allerlei gebied, lost men het toch niet definitief op. Het lijkt, nee het is een cyclus die schijnbaar geen einde kent. Heel triest, maar waar; onvolmaakt menselijk gedoe dat heel ons leven beslaat!

Maar gelukkig, mijn diagnose is niet het einde! Als je de Bijbel opslaat, bij het begin, dan lees je zo al de diagnose van God Zélf, over de wereld die Hij geschapen heeft. Mens en dier, natuur, lichtdragers en wat niet al, Hij gaf het alles het cijfer 10! ” [Gen. 1 : 31]

Zijn diagnose over diezelfde wereld, ná de zondeval, [Gen. 3 ]is heel triest en zonder hoop. “Omdat Ik u geboden had: Gij zult daarvan niet eten, is de aardbodem om uwentwil vervloekt; al zwoegende zult gij daarvan eten zolang gij leeft, en doornen en distelen zal hij u voortbrengen, en gij zult het gewas des velds eten; in het zweet uws aanschijns zult gij brood eten, totdat gij tot de aardbodem wederkeert, omdat gij daaruit genomen zijt; want stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren.” [Gen. 3 : 17-19] Een specialist kan zich nog wel eens vergissen in de vaststelling van de kwaal, maar denk alstublieft niet dat God Zich misschien wel vergist en het allemaal wel meevalt! Zijn diagnose betekent absoluut het eindigen in eeuwige Godverlatenheid! Erger is niet mogelijk, al kunnen we ons dat niet voorstellen, omdat God ons in dit leven met Zijn genade en zegen niet verlaat, ook al negeer je Hem totaal! En dat geldt voor iedereen! Maar daar komt een eind aan; prestaties, goede werken, menslievendheid, het betekent niets want ” allen hebben gezondigd en lopen de heerlijkheid van God mis.” [Rom. 3:23]

Als God na deze diagnose had geconcludeerd dat het klaar was, voorgoed afgelopen, dan zou het einde voor elk mens heel beroerd aflopen. Maar God zij dank: ” Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. [Joh. 3 : 16 ]

Jezus kwam om het voor jou en mij en iedereen op te nemen. Hij wilde geheel vrijwillig de straf die wij allemaal verdienen, voor ons dragen. Daarom kwam Hij, leed Hij, stierf Hij, en bracht daarmee het volmaakte Offer, waardoor God de Vader ieder die in Hem gelooft een eeuwig zalig leven geeft!

Tegenover de dodelijke diagnose voor elk mens, heeft God zijn levendmakend Medicijn, J E Z U S, gesteld, tot genezing! God de Vader en God de Zoon, zij hadden er álles voor over om ook u en jou Voor eeuwig redding te brengen. Dát is gedaan, volbracht! Nu wachten Zij op jóúw keuze! Weet je niet hoe dan moet? Vraag het maar gewoon, met onderstaand lied!

Heer, wijs mij uw weg
en leid mij als een kind
dat heel de levensweg
slechts in U richting vindt.
Als mij de moed ontbreekt
om door te gaan,
troost mij dan liefdevol
en moedig mij weer aan.

Heer, leer mij uw weg,
die zuiver is en goed.
Uw woord is onderweg
als een lamp voor mijn voet.
Als mij het zicht ontbreekt,
het donker is,
leid mij dan op uw weg,
de weg die eeuwig is

Heer, leer mij uw wil aanvaarden
als een kind dat blindelings
en stil U vertrouwt, vrede vindt.
Als mij de wil ontbreekt uw weg te gaan,
spreek door uw Woord en Geest
mijn hart en leven aan.

Heer toon mij uw plan;
maak door uw Geest bekend
hoe ik U dienen kan
en waarheen U mij zendt.
Als ik de weg niet weet,
de hoop opgeef,
toon mij dat Christus
heel mijn weg gelopen heeft.

Opw. 687

H. van den Berg,

Tel. 06-15062838

E-mail:berg.services@telfort.nl