Column: Een geitenpaadje?

‘s-Gravenzande 06.11.2022 – Volgens van Dale : ‘een smal, voor mensen slecht begaanbaar pad waarover geiten gewoon zijn te lopen.’


Een woord dat al aardig ingeburgerd is, nadat onze premier het in 2014 voor het eerst gebruikte, op zoek naar een oplossing voor het Oekraine-probleem. Zulke ongebaande weggetjes noemen we ook wel sluipweg of slingerpad. Maar die benaming ligt wat gevoelig in de politieke arena.

Maar goed, als er geen weg is, dan is een geitenpaadje misschien de enige oplossing. Zo dacht men ook in de politiek, in verband met het stikstofprobleem. Maar de hoogste rechter heeft nu weer zo’n bedacht geitenpaadje onderuitgehaald. Dat gebeurde al eerder, waardoor de boeren zwaar getroffen werden! Nu betrof het de stikstofvrijstelling voor de bouw, slim bedacht, maar mag niet meer, waardoor o.a. de woningbouw en de wegenbouw grote vertraging oplopen! Grote woningnood, 100.000 huizen bouwen, het komende jaar? Tienduizenden vluchtelingen/asielzoekers, de komende jaren, waar is men mee bezig?

Begrijp jij het nog? Zo’n klein landje, in zo’n grote vervuilende wereld, dat zich zó druk maakt, ten koste van álles, om maar die uitstoot naar beneden te krijgen? Is het een tunnelvisie? We hebben er járen over gedaan om de natuur zover te brengen, en nu moet het zó snel allemaal teruggedraaid worden. Jonge demonstranten gooien soep of verf over kunstwerken in musea en plakken zich vast aan het schilderij, of op de tafel, in het praatprogramma van Jinek! We plakken wat, vandaag zelfs vast aan de privéjets op Schiphol! Kan het nog gekker?

Is het de angst om iets wat ons zo kostbaar is, kwijt te raken? Of zijn we de Weg kwijtgeraakt? Natuurlijk moeten we zorgen voor wat de Schepper ons heeft toevertrouwd; al vanaf het begin zei God dat wij de aarde moeten verzorgen en onderhouden. En dat geldt nog steeds. Maar God heeft ook nog veel meer gezegd, en ook gevraagd, van ons!

Maar we hebben het grandioos verknoeid; ons eigen belang voorop gesteld, veel belangrijker dan goed met de natuur om te gaan! ” Wees bescheiden en vind andere mensen belangrijker dan jezelf. Let niet alleen op wat goed is voor jezelf. Let ook op wat goed is voor een ander.” [Fil. 2:3-4, BB]
Als wij dat allemaal vanaf het begin hadden gedaan, geluisterd naar Gods raadgeving, Zijn normen en waarden hadden gehanteerd op alle terreinen van het leven, dan zou het er perfect uitzien, nog steeds, naar Gods beloften! Gods weg is de beste, de beste altijd, zingt een opwekkingsliedje, maar wij weten het altijd beter! We maken onze eigen geitenpaadjes, dan komen we er óók, denken we. Maar ondanks die paadjes mislukt het, we zien het gebeuren! De angst slaat toe, de angst dat ons plekje zal vergaan, die wereld die ons zo dierbaar is. Men plákt zicht vast aan aardse rijkdommen want er is verder geen houwvast meer in deze wereld, zo meent men. Het moet anders, maar hoe? De oude paden hebben we verlaten, velen van ons; ouderwets, afgedaan, niet meer van deze tijd! En álles moet kunnen!

Kijk maar naar Qatar; nu zoekt men geitenpaadjes om er met goed fatsoen toch nog op bezoek te gaan, want ja, Oranje boven, toch? Jammer, het had zo leuk kunnen zijn, en nu zit je daar straks met kromme tenen op de tribune, of voor de buis, en probeer je je gedachten bij het spel te houden, en niet bij die misstanden, daar.

Zomaar een voorbeeld; op álle mogelijke manieren hebben we er een zooitje van gemaakt, maar God weet ervan. Ondanks dat wij het totaal verknoeid hebben heeft Hij redding gebracht in Zijn Zoon Jezus. Dat is geen bedacht geitenpaadje, maar de Énige Weg tot behoud. Jezus zei het Zelf: ” Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader, dan door Mij.” [Joh. 14]

Jezus is de weg. De weg tot de Vader. De Levensweg. De weg tot verlossing. Jezus leefde op aarde om ons die weg te wijzen. Om Hem op deze weg te volgen betekent dat wij zullen wandelen zoals Hij wandelde. We volgen Hem in Zijn voetspoor, leven zoals Hij leefde. Als we Hem volgen komen we daar waar Hij nú is! Jezus noemt die weg de smalle weg.

“Ga naar binnen door de smalle poort. Want door die smalle poort kom je bij het eeuwige leven. Het is een moeilijke weg, en het lukt maar weinig mensen om die weg te vinden. De meeste mensen kiezen de makkelijke weg, de weg met de brede poort. Dat is de weg naar de dood.” [Matt. 7: 13-14, BGT]

Van harte hoop ik dat je al bij die weinigen hoort, die in Jezus hun Weg hebben gevonden. Dan kun je meezingen met dit kinderliedje: “Je hoeft niet bang te zijn al gaat de storm tekeer. Leg maar gewoon je hand in die van onze Heer. Je hoeft niet bang te zijn als oorlog komt of pijn. De Heer zal als een muur, rondom je leven zijn. Je hoeft niet bang te zijn al gaan de lichten uit. God is er en Hij blijft, als jij je ogen sluit.” Dan hoef je geen geitenpaadjes meer te bedenken, want HIJ IS DE WEG!

Jezus’ waarschuwing voor de meesten, dat die brede weg naar de dood voert, is heel ernstig. En vergis je niet, eigenwijs als je bent, Gods Zoon is heel serieus! Hij wil niet dat iemand verloren gaat, Hij gaf er Zijn leven voor, om dat te voorkomen! En ieder die voor Hem kiest belooft God de Vader een eeuwig heerlijk leven in de hemel én op een niéúwe aarde! Plak je niet vast aan déze; In Zijn Boek laat God voorzeggen dat Hij die ouwe aarde als een mantel zal oprollen, lees maar wat Paulus profeteert: ” In het begin hebt U, Heere, de aarde gegrondvest, en de hemelen zijn de werken van Uw handen. Die zullen vergaan, maar U blijft altijd. En ze zullen alle verslijten als een gewaad, en als een mantel zult U ze oprollen en ze zullen verwisseld worden; maar U bent Dezelfde en Uw jaren zullen niet ophouden.” [Hebr. 1: 10-12]

Dus je hóéft niet bang te zijn, het kómt goed! HET BESTE KOMT NOG! Halleluja! Maar geef je geitenpaadjes op, ga Jezus volgen, dán ben je op de goede WEG!

Al den weg leidt mij mijn Heiland;
Wat vraagt gij, mijn ziel, dan meer?
Zou ik aan Zijn liefde twijf’len?
Is Hij niet mijn trouwe Heer?
Hemelrust en zielevrede,
Schenkt Zijn teed’re liefde mij.
Wat mij hier ook overkome,
’k Weet, in alles zegent Hij.

Al den weg leidt mij mijn Heiland,
Hij geeft troost, zelfs bij den dood.
Is mijn ziel in leed en droefheid,
Hij geeft mijn Zijn levend brood.
Ga ik wank’lend door het leven,
Als mijn ziel van dorst versmacht,
Dan schenkt Hij mij ’t levend water,
Dat vernieuwt mijn levenskracht.

Al den weg leidt mij mijn Heiland,
Ook door ’t aardsche stormgedruisch,
Aan Zijn hand voert Hij mij veilig
Tot in ’t zalig Vaderhuis. —
Ja, de kroon, die Hij zal geven,
Leg ik need’rig voor Hem neer,
En mijn lied zal eeuwig wezen: „
Gij geleidt mij, dierb’re Heer.”

[Joh. de Heer 5]

H. van den Berg,

Tel. 06-15062838

E-mail: berg.services@telfort.nl

Meer nieuws uit
Zoeken