‘s-Gravenzande 21.09.2016 – Een onderwerp waar iedereen wel over mee kan praten. Op de scheurkalender las ik: ‘Rust is niet iets wat wij doen,
het is iets dat naar je toekomt als we ophouden met doen.’ Een mooi voorbeeld is de vakantie; in de voorbije maanden gebeurde het weer dat miljoenen mensen even stopten met hun werkzaamheden om een paar weken iets anders te doen en rust te zoeken! Tenminste, dat ligt er nog maar aan! Wat bedoel je met rust zoeken, bijtanken, relaxen, uitrusten, bijkomen?
Er is zo’n verscheidenheid van het begrip rust dat je er een boek over kunt schrijven. Wat de één in de vakantie een heerlijke ontspanning vindt, daar wordt de ander doodmoe van! Er zijn mensen die kilometers van ‘hot naar her’ jakkeren, en na een paar weken weer ‘heerlijk uitgerust en voldaan’ naar huis racen. Anderen doen bijna geen stap en vinden rust in de achtertuin, waar ze wat wieden en schoffelen, wat luieren en zonnen. Saai? Niks hoor, heerlijk ontspannen en rustig! Zelf gingen wij nog voor een dag of acht naar Friesland en beleefden daar de zonnigste week van het jaar!
Een geweldig cadeau, met daarnaast het Friese land waar de rust je van alle kanten toestroomt, wanneer je op de fiets de prachtige natuur doorkruist. Bovendien, we hadden daar geen wifi, geen internet, geen tv, het was compleet r u s t i g ! Even was het wennen maar daarna écht cool en ontspannen! Trouwens, ook geen ene file gezien!
Of het zo moest zijn; op Zondag gingen we daar naar de kerk en de voorganger sprak over ” Tot Zijn rust ingaan” naar aanleiding van een tekst uit de Bijbel over de Sabbatsrust die God instelde voor Zijn volk Israel, welke een afschaduwing is van de rust die Jezus belooft aan allen die tot Hem komen. “ Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven.” [Mat. 11:28] Je begrijpt, na deze bemoediging kon onze vakantie niet meer stuk!
Foto 7-themes.com
Daarnaast zijn er natuurlijk nog veel andere vormen van rust: gaan slapen, met pensioen gaan, met rust genezen, met rust gelaten worden, de laatste rustplaats, enzovoort. Maar echt rusten, uitrusten is een kunst, een levenskunst waar veel mensen de grootste moeite mee hebben! Velen die niet meer mee kunnen doen of mee mógen doen, in het arbeidsproces, vervelen zich, weten geen raad met hun tijd, zijn sikkeneurig, kwijnen weg, vaak van onrust! Rust, waar vind je het? In een slaappil, in een kalmeringsmiddel?
Jaren geleden gebruikte ik al eens een gedichtje dat ik overnam uit een weekblad, van iemand die daarin haar diep verlangen naar rust kenbaar maakte.
Wensdroom
‘Hoe graag zou ik……..mijn schouders neer willen leggen
niets meer hoeven zeggen mijn tranen laten stromen
over een toekomst kunnen dromen.
Hoe graag zou ik……problemen willen vermijden
me in sterke armen laten glijden
Iemand hebben die voor me denkt
rust en vrede brengt.
Ik durf geen plannen meer te maken.
Ik leef van dag tot dag, maar ik droom…..stiekem…….
over gouden jaren ergens in het verschiet misschien…..
komen ze niet.
Maar dromend leef ik door van dag tot dag,
dat ik mijn schouders neer kan leggen
en niets meer hoef te zeggen……’
Van harte hoop ik dat zij, die het schreef, die plek heeft gevonden bij Jezus, Die precies die plek aanbiedt waar zij naar verlangde. Een weg naar rust, in een wereld vol onrust! Misschien ben je wat gerustgesteld door de Troonrede van dinsdag, door onze koning uitgesproken.
‘Nederland heeft weer vaste grond onder de voeten gekregen,’ zo begon hij zijn toespraak. Het is dat de koning het zei, anders zou je het toch niet geloven, in deze wereld, waar álles wankelt? Gelukkig, God zij dank[!] kunnen we ons nog steeds scharen bij de meest welgestelde landen van de wereld, maar laten we ons niet verbeelden dat het vaste grond is, waarop we nu weer verder kunnen!
Het is allemaal even gammel, al is er af en toe sprake van een wankel evenwicht, meer niet! De wereld, het Midden Oosten, Afrika, Europa, Nederland, ze kennen allen grote problemen die nagenoeg niet op te lossen zijn, en doorlopend onrust veroorzaken. Het zou dom zijn om daar van weg te kijken, alsof er niets aan de hand is.
Daarom is het verstandig om te accepteren dat de situatie in deze wereld niet te verbeteren is, hooguit hier of daar een ‘opstekertje’. Het is goed om de Bijbel, Gods Woord, [weer] ter hand te nemen, dát heeft Hij ons gegeven als Kompas voor ons leven! De Auteur er van weet als Enige wat wás, en wat is, en wat kómt, Hij alleen! Is het dan ook niet wijs om naar Hém te luisteren? De Bijbel spreekt op meer dan 200 plaatsen over rust, zowel in lichamelijke als geestelijke zin. Jezus nodigt Zijn toehoorders, toen en nu, uit om tot Hem te komen, zodat Hij hen rust kan geven. Dat is de eerste rust die je krijgt als je er voor kiest om Jezus te gaan volgen, en naar Zijn normen en waarden wil gaan leven. Dan komt er rust voor ons geweten en mogen we verder leven in het vertrouwen dat onze Redder álle macht heeft in de hemel en op de aarde! Dát te weten en te geloven, dát geeft rust!
Een pak van je hart! Als we Hem willen gaan volgen, dan zegt Jezus: “Neem Mijn juk op u en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart, en u zult rust vinden voor uw ziel.” [Mat. 11:29] Als we dat gaan doen én volhouden tot het einde, dan belooft God dat wij tot Zijn rust zullen ingaan, en dán treedt in werking wat God al eeuwen geleden beloofde: “Wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en in geen mensenhart is opgekomen, dat is wat God bereid heeft voor hen die Hem liefhebben.” [ 1 Cor.2:10] Wil je dat mee gaan maken? Kom dan tot Jezus, kom in Zijn rust, en laat Hij de leiding in je leven nemen, dan kan je de hele wereld aan, wat er ook gebeurt!
Op het Godslam rust mijn ziele, vol bewond’ring bidt zij aan;
alle, alle mijne zonden heeft Zijn zoenbloed weggedaan.
Zalig rustoord! Zoete vrede vult mijn hart en blijft het bij;
Hij in Wie God zelf kan rusten is het rustpunt ook voor mij.
Ruste vond hier mijn geweten, want Zijn bloed – o heilfontein!
Heeft van alle mijne zonden Mij gewassen blank en rein.
Met de vrede Gods in ’t harte, Ga ik hier door smart en strijd;
Eeuw’ge rust vind ik daarboven, In des Godslams heerlijkheid.
Daar zal Hem mijn oog aanschouwen, Hem, Wiens liefde mij verkwikt;
Hem Wiens trouw mij hier geleidde, Wiens gena mijn heil beschikt.
Daar bezingen Zijne liefde, Duur gekochten door Zijn bloed;
Daar in Sions zaal’ge ruste ’t eindloos loflied, ’t eeuwig goed! [Joh. de Heer 809]
H, van den Berg,
Tel. 06-15062838
E-mail: berg.services@telfort.nl