Column; schuld

‘s-Gravenzande 12.04.2019 – Ja, waar zal ik beginnen? Er is zoveel over te schrijven, er zijn zoveel soorten schuld!

Ik wil het beperkt houden maar ik zou het kunnen hebben over je hypotheek, je leaseauto, je persoonlijke lening, je creditcard, je studiefinanciering, je doorlopend krediet, het rood staan, enz. Allemaal soorten schuld; staat jouw schuld hier niet tussen, dan ben je wat dit betreft een gelukkig mens!

Foto livescience.com

Het Financiële Dagblad meldde vorige week dat de wereldwijde schuld ten opzichte van het jaar daarvoor nauwelijks is gestegen, sléchts met $ 3.300 miljard! De totale schuld kwam daarmee op $ 243.200 miljard, dat is: 243.200.000.000.000 dollar! Dat is dus de schuldenberg van overheden, burgers en bedrijven, wereldwijd!

Duizelingwekkend, zo’n bedrag; als gewone mensen kunnen we ons er geen voorstelling van maken, maar uit economische analyses is wel gebleken dat een zo hoge schuld een probleem is. Het maakt economieën extra kwetsbaar voor conjuncturele schommelingen. Omdat de rente zo laag is, is het aangaan van nieuwe schulden spotgoedkoop en dus heel verleidelijk! Ook in ons land is dat duidelijk te zien in de opleving van de woningmarkt. Door de aantrekkelijke lage rente, die ook nog steeds voor een groot gedeelte aftrekbaar is voor de belasting, en daar tegenover steeds hoger wordende huishuren, wagen velen het er op en schaffen zich een woning aan! Echter, vooral voor de arme landen schuilt er een groot gevaar in het oplopen van hun schulden, vanwege hun financiële kwetsbaarheid.

Per land zijn er grote verschillen qua grootte van schuld. Om twee toppers te noemen: in de VS is de overheid meer gaan lenen en zodoende is de schuld van dat land de grootste van de wereld: 68.000 miljard dollar! In China zijn het juist de huishoudens waar de schulden veel harder zijn opgelopen dan de inkomens van diezelfde huishoudens! Veel economen vrezen dan ook dat de Chinese economie uiteindelijk zal kapseizen onder de schulden!

Met het bovenstaande voor ogen moest ik aan een heel andere schuld denken, specifiek nu we leven in de dagen vóór Goede Vrijdag en Pasen, de 40-dagen tijd.

Vanouds was men in de katholieke kerk gewend om vanaf Aswoensdag tot aan Witte Donderdag te vasten en het lijden en sterven van de Here Jezus te gedenken. In afnemende mate gebeurt dat nog wel, maar juist in protestantse kerken is daar meer belangstelling voor ontstaan.

Hoe dan ook, het is goed om rondom deze gedenkdagen stil te staan bij het uiterst bijzondere dat God uit de hemel kwam, in de Zoon Jezus, om op die duistere aarde het mensdom redding te komen brengen! Vanwege onze zonden en tekortkomingen zag het er uiterst somber uit; onze zondeschuld was niet te overzien, en ieder van ons wachtte uitsluitend eeuwige verdoemenis! God, onze Schepper, is een liefdevolle God maar Hij is ook rechtvaardig en Hij haat de zonde! Maar gelukkig, Hij houdt van de zondaar, en daarom kwam Hij met een liefdevolle, onbegrijpelijke Goddelijke oplossing! In Zijn Boek staat het zo: “God had de mensen zo lief dat Hij Zijn Zoon Jezus voor hen liet sterven, zodat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven ontvangt.” [Joh. 3:16]

Jezus kwam om de zondeschuld van de héle mensheid op Zich te nemen, wereldwijd! Aan het kruis heeft Hij voor die onwijs grote schuldenberg de straf gedragen die u en jij en ik verdienden! Zó kon God de Vader tóch rechtvaardig zijn en de straf voor al die schuld op Zijn eigen Zoon doen neerkomen, en óns Zijn oneindige liefde betonen! Wie is een God als Hij? 

Hij offerde Zijn eigen Zoon op om óns genade te kunnen bewijzen, élk mens! De straf die hoort bij de zondeschuld van ieder van ons kwam neer op Jezus, Die daar hing aan het kruis! De Here Jezus nam het op Zich en kwam als een Baby naar de aarde, waarmee Zijn lijdensweg al begon!

Wat dácht je, je bent God en je leeft in een onvoorstelbare eeuwigdurende heerlijkheid, en dan besluit je, samen met je Vader, om Mens te worden en naar de aarde te gaan, om het mensdom te gaan redden, dat voor eeuwig verloren scheen door een enorm opgehoopte schuldenberg van zonden! Vader en Zoon, met een geweldig Reddingsplan voor mensen als jij en ik!

Maar eindelijk kwam er een einde aan dat vreselijke lijden en riep Hij het uit, voor Hij stierf: “Het is volbracht.”  Hoe diep en schrijnend was God pijn toen Hij Zijn Zoon zo lijden zag.”  Die dag dat dát gebeurde noemen wij Goede Vrijdag! Notabene Góéde Vrijdag , terwijl de Enige zondeloze Mens Die ooit op aarde geleefd had, dood van het kruis werd gehaald! Voor al Zijn volgelingen van toen was er niemand die maar iets Goeds vond aan dié Vrijdag! Wij wél, wij weten de afloop, wij weten van Pasen, althans, je kunt het wéten, die dag, dat Jezus opstond uit het graf!

Besef hoe belangrijk deze gebeurtenis was en is; dit is de Blijde Boodschap, voor ons! Voor God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest was het een vreselijke dag, maar op die eerste Paasdag

triomfeerde de Drie-enige God; Jezus stond op uit de dood, en versloeg daarmee voorgoed Zijn en onze vijand, de duivel! JEZUS LEEFT! Hij offerde Zich op voor iedereen, en nu triomfeert Hij in de hemel en wacht daar tot dat het tijd is om terug te gaan, om het Vrederijk te komen vestigen op deze chaotische aarde!

Jezus heeft alles volbracht om iedereen  te laten delen in de heerlijkheid van Zijn Vader, tot in eeuwigheid!

Kom tot het besef dat je niet buiten Jezus kan, dat ook jouw zondeschuld  alleen maar door Hem verzoend kan worden!

Denk niet dat het niet voor jou was! Ieder mens is van huis uit een zondaar! Daarom ook heeft ieder mens JEZUS nodig, jij ook!

H. van den Berg, tel. 06-15062838

E-mail:berg.services@telfort.nl

Zo lief had God de Vader ons,
dat Hij zijn eigen Zoon zond
tot heil van ons gebroken hart,
omdat Hij ons zo kostbaar vond.
Hoe diep en schrijnend was Gods pijn
toen Hij zijn Zoon zo lijden zag;
toch is het Jezus’ bloed dat ons
weer dicht in zijn nabijheid bracht.

O zie de mens daar aan het kruis,
met al mijn schuld beladen;
beschaamd hoor ik mijn eigen stem
Hem loochenen en smaden.
Het was mijn zonde die Hij droeg,
totdat Hij riep: ‘Het is volbracht!’;
zijn laatste adem bracht mij hoop,
zijn sterven werd mijn levenskracht.

Ik roem niet meer in eigen kracht,
in gaven, in wat wijsheid is;
ik roem alleen nog in de Heer,
zijn dood en zijn verrijzenis.
Hoe zou ik delen in zijn loon,
de zege die Hij heeft behaald?
Maar dit weet ik met heel mijn hart:
zijn offer heeft mijn schuld betaald. [opw. 509]