Column; Vlagvertoon

‘s-Gravenzande 20.06.2021 – Vlaggen is ín, in deze dagen, en je begrijpt wel waarom. Onze kinderen en kleinkinderen leveren prestaties tot cum laude toe,

na jaren van studie en zelfs na een moeilijk corona-jaar!

Hulde aan hen! De vlag kan uit, de schooltas er bij, als teken van overwinning!

De andere reden voor het vlaggen is natuurlijk het deelnemen van het oranjevoetbalteam aan het Europese Kampioenschap voetbal! Op zich al een prestatie dat ze weer meedoen, na lange afwezigheid! Wel vreemd dat wij hierbij al vlaggen voor er één bal is geschoten, terwijl we voor de studenten pas vlaggen náde geleverde prestaties! Is het geen goed idee om volgend jaar voor hén ook te gaan vlaggen vóór de examens beginnen, ter aanmoediging?

En vlaggen voor vader vandaag, als het zijn dag is? Ook een goed idee voor de man die zijn gezin door deze moeilijke tijden heen moet leiden? Ja, natuurlijk, dan ook voor moeder, volgend jaar, zéker ook! Hoe dan ook, we kunnen een deel van onze emoties kwijt via de vlag aan de vlaggenstok, dat blijkt steeds weer.

Het enige wat vlaggen zélf eigenlijk doen is wapperen, als er wind is! Maar het is ook een symbool, en meer niet. Ze staat voor iets anders, het is eigenlijk ‘de clubkleur van een staat’, zo las ik ergens. Landen tonen in hun vlag hun bestaan, en daarom lijkt het soms op een figuurlijk demonstratief machtsvertoon. Zoals in 1969, toen Armstrong als eerste de Amerikaanse vlag op de maan plantte! Maar ook na 11 september 2001, de dagen na de vreselijke aanslag in New York vlagde 80% van de bevolking elke dag, om daarmee waarschijnlijk een machtsvertoon uit te drukken, maar ook hun eenheid! Maar we zagen het ook vorige week nog in Jeruzalem, waar nationalistische Israëli’s een vlaggenmars organiseerden, door hún hoofdstad, om daarmee aan te tonen dat er maar één onverdeeld Jeruzalem bestaat! Maar ook als oorlogsschepen uitgestuurd worden naar een ander land, gaat dat met groot vlagvertoon gepaard, als dreigement.

Mensen behandelen de vlag verschillend; is de een er onverschillig mee, de ander kan de tranen niet bedwingen al het nationale symbool gehesen wordt. Landgenoten die de 2^e wereldoorlog meemaakten en hun driekleur verstopt hadden in een kast of bedstee, wisten niet hoe snel ze haar uit moesten hangen, toen die nachtmerrie voorbij was! En voor hen is het nog altijd ‘een doek van waarde’; jongere generaties hebben vaak niet eens een vlag, en kennen zeker die gevoelens niet.

Het is ook regelmatig op tv te zien dat een vlag van bijvoorbeeld Israël of Amerika verbrand wordt, als teken van ongenoegen en diepgewortelde haat tegen dat land, en tegen het bestaansrecht van dat volk!

Tijdens de grondoorlogen, door de eeuwen heen, was de vlag, of de banier, of het vaandel, van het grootste belang. De drager van dat symbool had één héél belangrijke opdracht: het vaandel, de banier, de vlag als een oriëntatiepunt omhooghouden! Dát gaf moed en vertrouwen aan de krijgers; zolang het vaandel maar zichtbaar bleef hadden ze ‘iets’ dat waard was om gevolgd te worden, onder die banier konden ze optrekken, strijden en overwinnen! In onze tijd, met lazergestuurde projectielen, drones en ander geavanceerd wapentuig, komen ze alleen nog uit de kast voor een defilé of ander vlagvertoon!

Mozes streed eeuwen geleden met het volk Israël tegen Amelek; het werd een heftige strijd, maar over vaandels of banieren wordt niet geschreven in de Bijbel. Wél dat Mozes gedurende de gehele strijd zijn armen naar de hemel hief, als banieren uitgestrekt naar God, als zijn Aanvoerder! Hij moest wel, want als hij z’n armen liet zakken, dan werd Israël teruggedreven, maar als hij ze ophief, dan was zijn volk aan de winnende hand. Uiteindelijk behaalde Israél de overwinning, en Mozes noemde het altaar, dat hij daarna bouwde: “De Here is mijn Banier.”[Ex.17:15] Hiermee liet hij blijken dat God zijn Oriëntatiepunt was, op Wie hij was gefocust met heel zijn denken en doen.

Later profeteert de profeet Jesaja over het duizendjarigVrederijk, en dat in die tijd: “de volken de wortel van Isai zullen zoeken, die zal staan als een banier der natiën, en zijn rustplaats zal heerlijk zijn.”[Jes.11:10] Met deze Wortel, deze Banier, kondigt God zijn Zoon Jezus aan Die in die periode op aarde zal regeren, vanuit Jeruzalem, de stad van de grote Koning! En de volken zullen Hem zoeken en rust bij Hem vinden, en het zal heerlijk zijn! Ook voor Israël zelf zal het een geweldige tijd worden! De vlag van dat geliefde volk van God verbranden is er dan niet meer bij, en nog twijfelen over het bestaansrecht van “Gods oogappel” komt je dan zwaar te staan. Want, zegt God opnieuw, middels Zijn profeet, over Israël: “De Here heeft gezworen [..] nooit zal Ik uw koren meer aan uw vijanden tot spijze geven, en nooit zullen vreemdelingen meer de most drinken, waarvoor gij gezwoegd hebt.” [Jes.62:8] En even verder: “ [..] heft een banier omhoog boven de volken. Want de Here doet het horen tot de einden der aarde: Zegt tot de dochter Sions: [Israël] zie, uw heil komt; zie Zijn loon is bij Hem en zijn vergelding gaat voor Hem uit.”[vs. 11]

Maar ook de gelovigen uit de heidenen komen aan de beurt; Jesaja profeteert opnieuw over die Banier, over Jezus, lees maar dat: “God een banier opheft voor het volk in de verte, en Hij fluit het tot Zich van het einde der aarde.”[Jes.5:25] Hét Oriëntatiepunt dat God opheft voor jou en mij: Jezus, zijn Zoon, Die Hij naar de aarde zond om redding te brengen, ook aan ons! Tenminste, als je daar voor kiest! Alleen door Hem te volgen, alleen onder zijn Banier, kunnen wij overwinnen in deze wereld, waarin alleen maar verliezers zijn. Let wel, alleen doordat Hij de dood en de duivel met ‘vlag en wimpel’ overwon is er, a l l e e n door Hém, bevrijding mogelijk, ook voor u en voor jou! J E Z U S alleen; elke andere vlag ‘die de lading dekt’ is bedrieglijk en uiteindelijk dodelijk! Daarom: zie op Hem, het Oriëntatiepunt dat God heeft opgeheven voor een wereld in nood! Eigen vlagvertoon heeft geen zin; strijk je eigen vaandel en kom tot overgave aan Jezus!

Het leven is een krijgsbanier,
door goede en kwade dagen,
gescheurd, gevlekt, ontvallen schier,
kloekmoedig voorwaarts dragen. 

Men tuimelt wel, en wonden krijgt
Men dikwijls, dichte en diepe….
’t en vlucht geen weerbaar man, die wijgt, [strijdt]
of hem de dood beliepe! 

Het leven is…..geen vrede alhier,
Geen wapenstilstand vragen:
Het leven is de kruisbanier
Tot in Gods handen dragen!

[Guido Gezelle ,1892]

H. van den Berg,
Tel. 06-15062838
E-mail: berg.services@telfort.nl