‘s-Gravenzande 30.10.2016 – Als iets zover is dan is het klaar, afgerond, voleindigd, ten einde gebracht, en dat noemen we dan ook wel voltooid.
Maar is dat met ons leven ook zo?
Het zal je deze week niet ontgaan zijn dat naar aanleiding van een aangekondigd wetsvoorstel van minister Schippers over levensbeëindiging, er uitgebreid over gediscussieerd en geschreven is. In feite moet het een uitbreiding worden op de wet ‘Toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding’ , die bij ons al 15 jaar geleden van kracht werd. (foto Rijksoverheid)
Een wet die in het leven werd geroepen voor mensen dieworstelen ‘met een uitzichtloos en ondragelijk lijden.’ Een wet ook die aan strenge regels is onderworpen, maar waar toch de mogelijkheden door velen worden benut! Hoewel de commissie Schnabel aan het begin van dit jaar een advies uitbracht dat uitbreiding van de wet niet wenselijk was, komt nu toch de minister van Gezondheid, notabene, met een voorstel tot meer vrijheid, zodat ook mensen die vinden dat hun leven voltooid is, legaal hun het leven kunnen laten ontnemen! Deze uitbreiding, waarvoor naar het schijnt een Kamermeerderheid is, heeft met name betrekking op ouderen die eenzaam zijn en ‘lijden aan het leven.’
Voltooid leven, wat is dat eigenlijk?
En wie maakt dat uit, dat het voltooid is? Zou dat in feite Degene niet moeten zijn, die het leven gegéven heeft? Hebben wij wel het zelfbeschikkingsrecht over het leven dat wij gekrégen hebben? Weet je, wij zijn speciaal; in het verhaal over de schepping kun je het lezen! God schiep de dieren, de vogels, de vissen, álle schepselen, behalve de mensen, door een woord te spreken. Maar toe de Schepper zo ver was dat Hij de mens ging formeren zei Hij: “Laten Wij mensen maken naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis.” [Gen. 1:26] Toen gebeurde het! “en God schiep de mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hen; mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen.” [vs.27] De mens werd beelddrager van God, en het is de bedoeling dat we dat nog steeds zijn!
Toen de Here Jezus op aarde was toonde hij Zichzelf als dé Beelddrager van Zijn Vader; Hij zei het heel duidelijk tegen Zijn discipelen die naar Zijn Vader vroegen. “Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien.” [Joh. 14: 9] En Jezus leerde Zijn luisteraars toen, en leert ons ook vandaag nog steeds om Hem na te volgen en meer en meer op Hem te gaan lijken! Dát is het verlangen van de Vader en de Zoon! ” Want hen die Hij van te voren gekend heeft, heeft Hij ook van te voren bestemd om aan het beeld van Zijn Zoon gelijkvormig te zijn.” [Rom. 8:29]
Dát is Gods bedoeling nog steeds; talrijk zijn de heilzame raadgevingen, de normen en waarden die Hij aanreikt om door dit leven heen te komen, op weg naar een eeuwig heerlijk leven, dat Jezus Christus voor ons verwierf aan het kruis! Nergens is er te lezen dat als we het niet meer zien zitten er maar mee moeten stoppen! Wél schrijft Paulus dat: Wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen medewerken ten goede.” [ Rom. 8:28]
Het lijden valt daar ook onder; door heel de Bijbel heen is het een essentieel bestanddeel, na de zondeval in het paradijs. Maar dank zij het verlossingswerk van Gods Zoon mogen we op weg zijn naar een toekomst zónder lijden en pijn en verdriet! Dank zij Jezus’ volharden in het lijden voltooide Hij Zijn opdracht en kon Hij aan het kruis triomfantelijk uitroepen: “Het is volbracht.” Joh.19:30] Hij is ons grote Voorbeeld; Zijn leven was één lijdensweg, maar het was alles uit vrije wil! Voor hij naar het kruis ging sprak Hij over Zijn unieke volmacht: “Niemand neemt Mij het leven af, maar Ik geef het uit Mijzelf; Ik heb macht het te geven, en heb macht het opnieuw te nemen.” [Joh. 10:18]
Zo kon Hij verzoening bewerken door Zijn dood, voor jou en voor mij, maar ook voor eeuwig triomferen over dé Dood! Jezus is Overwinnaar en leeft tot in eeuwigheid, en wij mét Hem, als we Hem volgen en ons kruis dragen. ” Jezus zei tegen allen die bij Hem waren: Wie bij Mij wil horen, moet zichzelf volledig onbelangrijk vinden. Hij moet iedere dag zijn kruis dragen en dicht bij Mij blijven.” [Luc. 9:23, het Boek] Met “je kruis dragen” bedoelt Jezus ‘sterven aan jezelf’ ; het niet meer van jezelf verwachten maar alleen van Hem Die Zijn leven gaf voor jouw en mijn eeuwig welzijn! Dat is heel wat anders dan zelf tot de slotsom komen dat je leven uitzichtloos is en voltooid!
Meen niet dat ik er makkelijk over denk; er is onnoemelijk veel lijden in deze wereld, en ook om ons heen. De uitbreiding van genoemde wet heeft vooral betrekking op mensen die eenzaam zijn, zoals ik het begrijp. Heeft onze regering dan niet meer mogelijkheden dan alleen maar een wetsuitbreiding die het mogelijk maakt om legaal uit het leven te stappen?
Meer geld voor de zorg, meer mensen in de zorg, er zijn toch wel meer mogelijkheden om ‘het lijden’ te verlichten? Er is al meer sprake geweest over het weer instellen van de dienstplicht. Zou het niet een aanwinst zijn als jonge mannen en vrouwen een jaar lang hun sociale dienstplicht zouden gaan vervullen en zo een steentje bijdragen? Eenzamen bezoeken, hand en spandiensten verrichten, en zo het ‘ lijden aan het leven’ tegengaan? Naar mijn mening zou het heel goed zijn voor deze jonge mensen én een verrijking van het leven van vele ouderen onder ons!
De overheid dient het leven te beschermen en dusdanige voorzieningen te treffen dat het leven geleefd kan worden! Een Bijbelse opdracht! Euthanasie, maar ook abortus zijn daarmee in strijd!
Terugkeer naar de normen en waarden die God ons voorschrijft, dát zou een rijke zegen zijn voor ons land en volk!
Voor ieder die gelooft in het volbrachte werk van de Here Jezus, mag wachtend en verwachtend uitzien naar de voltooiing van Gods Heilsplan met deze wereld! Het wachten meer dan waard, ook al is het door lijden heen!
H. van den Berg, tel. 06-15062838/
E-mail: berg.services@telfort.nl