Een nieuw begin met Pasen

Westlanden 27.03.2016 – Pasen draait om de kruisiging en opstanding uit de dood van Jezus Christus. Dat hebben we met de Passion weer op vele manieren en uitvoeringen herdacht. 

Het gaat in essentie om de echte levensvragen waar ieder mens mee zit en af en toe mee worstelt, maar waar in Nederland nog altijd een taboe op rust. En toch krijgen we allemaal een keer met de dood te maken, de vraag is alleen hoe en wanneer. (foto ssnijer.blogspot.nl)

Kinderdip

Deze week moest ik opeens weer denken aan de tijd dat ik als 7 jarige in een heuse depressie zat. De directe aanleiding daarvoor weet ik niet precies, maar destijds was er ook de populaire jeugdserie Q en Q.

Daarin speelden twee jongens de hoofdrol die een foto gemaakt hadden in een bos van iemand die waarschijnlijk vermoord was. Als kind een bar spannende serie waar veel jongeren naar keken. Je werd met de dood en de vergankelijkheid van het leven geconfronteerd en dat speelde kennelijk onbewust in mijn achterhoofd allemaal af. Als ik een droevig liedje hoorde ging ik al bijna huilen. Mijn ouders hadden het niet in de gaten en konden er ook niet bij. Net als een nachtmerrie waarna je wakker wordt en je ouders je troosten, maar zelf zit je er nog middenin. Gelukkig verdween het zware gevoel na een tijdje, maar ik ben het nooit vergeten.

Opvoeding

Opgegroeid in een gereformeerde gezin kreeg ik thuis kerkgang, bidden en bijbel lezen met de paplepel ingegoten. Ergens sprak de Jezus persoon mij als kind wel aan maar in mijn tienertijd ging ik mijn eigen gang en was godsdienst meer een gewoonte dan iets persoonlijks.

Totdat ik op mijn 22^e opnieuw met de dood werd geconfronteerd. Dit keer iemand waar ik veel mee had samengewerkt in mijn tienertijd. Die kwam op zijn 44^e om het leven tijdens een auto-ongeluk ergens in Den Haag. Hij had geen schijn van kans en was op slag dood.

‘Als het hem vandaag gebeurt, kan ik morgen de volgende zijn.’ Die zin bleef hangen en zo moest ik opnieuw over mijn eigen leven nadenken. Waar ben ik mee bezig eigenlijk? Op dat moment leefde ik voornamelijk voor mezelf en voor de lol en voelde me steeds leger worden van binnen ondanks alle bezigheid. Toch maar weer eens dat lijntje naar boven zoeken.

Echt bidden

Mijn moeder leerde me vlak voordat ik naar bed ging te bidden. Een paar zinnetjes opzeggen en dan gaan slapen, elke dag hetzelfde met dezelfde formulering. Op een keer deed ik dat ritueel na een avondje stappen en doorzakken toen opeens sterk in me op kwam. ‘Wanneer gaan we eens echt met elkaar praten?’

Toen sloot ik de deur, maar nu was het tijd voor het eerste echte gesprek met Hierboven. Ik hikte tegen de dood aan en zocht antwoorden. Het bleek dat het verhaaltje en de opvoeding van toen meer in hield had dan verwacht.

Ik kreeg een ervaring met God wat in Johannes 3 in de bijbel verklaard wordt met wedergeboorte. Mijn wereld stond op zijn kop, ik wist niet wat me over kwam. Wat Jezus toen deed met Pasen werd in 1988 werkelijkheid voor mij. Ik kreeg een nieuw leven.

En nu?

Het heeft enige tijd geduurd voordat ik hierin de balans heb gevonden, maar ik besef nu als geen ander dat God met ieder mens een plan heeft op deze planeet. We zijn hier niet voor niets. Je leven is als een puzzel die dwars door moeiten heen in elkaar wordt gezet tot een prachtig geheel. Maar dat is een proces van soms tientallen jaren.

Pasen is een nieuw begin voor mensen die vast dreigen te lopen of al vast gelopen zijn in het leven. Dat leert de praktijk. De weg ligt open, je moet er alleen voor kiezen.

Gezegende paasdagen

Harry Schonewille