‘s-Gravenzande 03.05.2015 – Een wonderlijke titel voor deze column, maar ik leg het uit. Het heeft te maken met deze dagen van gedenken en herdenken.
Als ik dit schrijf ligt 4 en 5 Mei voor ons, dagen waarop we de ‘gevallenen’ en onze bevrijding herdenken. Of is het gedenken? Wat denk jij ervan?
Er is een wezenlijk verschil tussen deze twee woorden, zo heb ik geconstateerd. Gedenken is volgens het woordenboek: ‘het voortdurend in gedachtenis houden’, niet vergéten dus. Herdenken is: ‘het zich opnieuw in gedachten brengen’, dus op een bepaald moment aan iets terugdenken. Een heel verschil dus. Op 10 Mei a.s. herdenken we dus de dag dat de Duitsers ons land binnenvielen!
Ik denk dat een bepaalde gebeurtenis heel lang je gedachten kan beheersen, zodat je er voortdurend aan denkt, gedenkt, totdat het overgaat in herdenken! Op hierboven genoemde dagen worden belangrijke gebeurtenissen uit het verleden herdacht, en daarna gaat het leven weer verder! Tenminste, voor velen van ons, maar voor de nabestaanden en overlevenden uit de concentratiekampen, de mensen die daadwerkelijk de oorlog hebben meegemaakt, voor hen is het vaak nog dagelijks gedenken!
Op zulke dagen worden er toespraken gehouden en kransen gelegd bij de gedenktekens, tekens die ons voortdurend willen herinneren aan wat er eens gebeurde! Zo staan we de komende week stil bij het feit dat wij 70 jaar geleden bevrijd werden, maar ook bij vijf jaar oorlog, wereldoorlog, waarin de vreselijkste gebeurtenissen plaatsvonden! Archieven gaan open, filmpjes van toen worden opnieuw vertoond, de deportaties van honderdduizenden Joodse mensen, beelden van de hongerwinter, hoe erg het was en wat er is geleden!
.jpg)
Op radio en tv kun je de verhalen horen van mensen die de concentratiekampen overleefden, mensen die vertellen over hun wonderbare redding, maar ook over hun trauma’s die hun achtervolgden of dat nog doen! In Israel leven nog 190.000 mensen die de Holocaust overleefden, die nog op tijd bevrijd werden, maar nu, ook na 70 jaar nog achtervolgd worden door ondenkbare vreselijke beelden en nachtmerries! Bij al die verhalen word je verdrietig of blij, of allebei! (foto wikipedia)
Zo was er gisteravond een herdenkingsconcert op tv, een ‘concert van de vrijheid met muziek en verhalen over vrijheid en de gevolgen van de oorlog.’ Op zo’n avond spreekt het een je meer aan dan het ander; ik werd sterk aangesproken door het verhaal over een boer die in die oorlogsjaren vele onderduikers hielp, en hun een plekje gaf in en rondom zijn boerderij. Totdat hij verraden werd!
Gelukkig konden alle onderduikers op tijd wegkomen maar hijzelf en andere familieleden werden meegenomen door de vijand! Dankbaar dat iedereen was ontkomen onderging hij vreselijke verhoren en marteling. Door zijn onvoorwaardelijke hulp redde hij vele mensen maar moest het zelf met de dood bekopen! Heel bijzonder vond ik het dat de nakomelingen van al die geredden op de tribune zaten. Na het noemen van de familienaam door de presentator stond men op, honderden ‘geredden’ die er niet geweest zouden zijn als die boer zich niet had opgeofferd!
Ontroerend, zoveel mensen, in vrijheid levend door de houding van die ene man!En ja, toen moest ik ook aan die Man denken Die eeuwen geleden naar deze aarde kwam om Zijn leven te geven, om, zodoende, het leven van jou en mij te kunnen redden! Jezus is Zijn naam, de Zoon van God! Hij offerde Zich volledig op om ons de Vrijheid te kunnen geven, in eeuwigheid! Met Goede Vrijdag en Pasen dachten we terug aan dat wonderbare goddelijke gebeuren, als christenen. Die boer is feitelijk een prachtige afschaduwing van wat Jezus toen deed: hij gaf zijn leven om dat van anderen te redden! En al die mensen gingen staan toen hun naam in verband werd gebracht met die boer.
Ik stel me een veel groter stadion voor waar u en jij en ik en onze families zitten en waar Jezus ter sprake wordt gebracht als Redder, als Degene Die door Zijn dood ons eeuwig redding heeft gebracht! En dan is de vraag: Ga jij opstaan en Jezus als persoonlijke Redder erkennen? Hij heeft het gedaan, verzoening gebracht door Zijn sterven, niet voor honderden, maar voor de totale mensheid! Laat het je onverschillig of ga je opstaan?
Vandaag rijden er 500 bussen met supporters naar de Kuip in Rotterdam waar de KNVB bekerfinale tussen PEC Zwolle en FC Groningen plaatsvindt. Allemaal mensen die Jezus nodig hebben als Redder en Heiland! Ze zullen vast op gaan staan als hun team er een in knalt, en wellicht ook als er een misser is. Maar opstaan voor Jezus Die de overwinning heeft gebracht voor ieder die in Hem gelooft, dát is andere koek!
Dát is een keuze! Aan Jezus ligt het niet, Hij gaf Zijn leven om ieder mens te redden en te bevrijden! Denk er nog eens over na, bij het gedenken en herdenken. Jou laat Jezus niet onverschillig, Hij houdt onvoorwaardelijk van je, maar jij, ga jij opstaan als een geredde?
H. van den Berg, tel. 06-15062838
E-mail: berg.services@telfort.nl