Westland 09.06.2024 – Wat leer de Bijbel over de geschiedenis van Israël en de Filistijnen, de tegenwoordige Palestijnen? En wat hebben de profeten geprofeteerd over deze 2 volken?
De Kaftorieten
De geschiedenis start bij de Kaftorieten, in Genesis 10:13-14 worden die als eerst genoemd. Die kwamen vanuit Cypres of Kreta, trokken naar Gaza en verdreven daar de Avvieten (Deutronomium 2:23). Abraham en Izak kwamen in de regio te wonen, nadat Abraham van Godswege naar Kanaän moest trekken vanuit Haran. Daar was een koning van de Filistijnse stad Gerar, Abimelech genaamd (Genesis 20, 22 en 26). Die sloot een verbond met beiden omdat hij merkte dat God met hen was.
Jozua tijdperk
Dan een aantal eeuwen verder; Israël was naar Egypte getrokken vanwege een hongersnood in het land Kanaän. Het heeft daarna 400 jaar in slavernij in Egypte gezeten en werd door Mozes naar Kanaän terug gebracht. Daarna volgde de verovering van het land. Verspieder Kaleb zou zijn erfdeel in Hebron krijgen en verdreef daar 3 Enakieten (Jozua 15:14). Die Enakieten, reuzen bleven alleen over in Gaza, Gath en Asdod (11:22). De Filistijnen hadden destijds 5 steden: Asdod, Gaza, Ekron, Gath en Askelon. Israël nam niet al het land in bezit (Jozua 13) wat door God wat toegezegd, waardoor de Kaftorieten daar bleven wonen.
Richteren
Juda versloeg nog wel de Filistijnen in 3 steden, Gaza, Askelon en Ekron, maar verder kwam hij niet. Omdat ze de Kanaanieten niet verdreven werd zij met de andere bevolkingsgroepen tot beproeving gesteld voor Israël waaronder de 5 stadsvorsten van de Filistijnen, zo is in Richteren te lezen. En dat gebeurde nadat de generatie van Jozua overleden was en de Joden de afgoden van de volken gingen dienen. Daarna kreeg Israël richters om ze te bevrijden van hun onderdrukkers.
De eerste keer dat het tot een conflict komt met de Filistijnen is wanneer Samgar ten strijde trekt en 600 man verslaat met een ossenstok. Daarna verschijnt Simson ten tonele, de Nazoreeër met buitengewone krachten. Die krijgt verkering met een Filistijnse vrouw, maar dat loopt uit in een conflict wat helemaal uit de hand loopt.
Koning David
Israël krijgt een koning die goed begint, maar op gegeven moment ongehoorzaam wordt aan God. Daarna werd David door de profeet Samuël tot koning gezalfd als opvolger van Saul, zonder dat Saul het weet. Vervolgens brak er een conflict uit tussen Israël en de Filistijnen. Die zetten een reus in voor de strijd, Goliath genaamd. David verslaat de reus met een slinger en een steen en dood hem met zijn eigen zwaard. David wordt leider van het leger van koning Saul, maar Saul wordt op gegeven moment jaloers op David en wil hem doden.
David zelf moet voor Saul vluchten, maar die is bekend bij de Filistijnen want die hebben vaker met hem te maken gehad in de goede tijden met Saul. Hij gedraagt zich eerst als een waanzinnige uit vrees voor de koning van Gath, een Filistijnse stadhouder. Later toen Saul hem weer op de hielen zat keerde hij terug bij die koning en heeft er 1,5 jaar tussen de Filistijnen gezeten nu bekend is dat Saul zijn vijand is. Uiteindelijk keerde David terug in Israël na Sauls dood en wordt dan koning. Daar had hij zijn eigen elitetroepen de Krethi en de Plethi gevormd. En die kwamen onder andere uit Gaza, dus notabene Palestijnse keurtroepen. Hoe kan dat zo lopen. In die 1,5 jaar dat hij daar veilig woonde leerde hij de bevolking wel een beetje kennen en dus ook de krijgslieden.
Later toen Absalom zich tegen koning David keerde en een staatsgreep pleegde, was Ittai de Gathiet, één van de bevelhebbers die met 600 Gathieten de strijd aanbond tegen de vijanden van David. (2 Samuël 15:18).
Profetieën
Daarna volgen de oordelen over Israël door de volken en de oordelen over die volken als ze buitensporig geweld hadden toegepast naar Israël. God is een God van recht, dat is het ijkpunt in de profetieën. Elk onrecht krijgt altjid rechtmatige vergelding. Maar na alle oordelen die verschillende profeten zowel over de Joden als over de Filistijnen zijn uitgesproken en ze beiden een tijd zijn verdwenen in Kanaän is er nog 1 laatste profetie over in Zacharia 9; het oordeel van God over ‘buurman’ Tyrus wat nu Libanon heet.
‘Tyrus heeft voor zichzelf een vestingwal gebouwd, zilver opgehoopt als stof, en bewerkt goud als slijk op straat. Zie, de Heere zal het in bezit nemen, Hij zal zijn vesting in de zee verslaan, zelf zal het door vuur verteerd worden. Askelon zal het zien en bevreesd zijn, evenals Gaza, en het zal hevig beven, ook Ekron, omdat zijn verwachting wordt beschaamd. De koning zal uit Gaza verdwijnen en Askelon zal onbewoond zijn. De bastaard zal in Asdod wonen. Ik zal de trots van de Filistijnen uitroeien. Ik zal zijn bloed uit zijn mond verwijderen, zijn afschuwelijke dingen van tussen zijn tanden. Ook híj zal overblijven voor onze God. Hij zal zijn als een leider in Juda, en Ekron als een Jebusiet.’
Dus beide volken zullen terugkeren naar Kanaän en in vrede met elkaar leven net als in de tijd van David. Dat eerste is een feit, alleen dat laatste nog niet. Dat komt wanneer Christus volgens de profetieën terugkeert naar Jeruzalem zoals Hij ook vertrok vlak voor Pinksteren. Hij regeert dan in het 1000 jarig vrederijk vanuit Jeruzalem waar Openbaringen 20 over spreekt.
In de geschiedenis van David en Christus lopen waarheden parallel. De dag des Heren (1000 jaar) start met 7 jaar grote verdrukking en de oordelen van God over de wereld voordat Christus voet zet op de berg in Jeruzalem. Toen David koning werd in Israël was dat eerst alleen bij de 2 stammen in Juda en Benjamin. Er volgde 7 jaar strijd tussen het huis van oude koning Saul en David, waarna David koning werd over heel Israël.
Dit verhaal is in wording en wordt verder aangevuld komende weken.