’s Gravenzande 15.01.2012 – Deze week was er het eerbetoon aan de beste voetballer die er in 2011 op aarde rondliep: Lionel Messi. De Argentijnse aanvaller van FC Barcelona ontving voor de derde keer op rij de Gouden Bal van de FIFA, met daarnaast alle eer en glorie!
Een dag eerder werd onze landgenoot Sven Kramer gehuldigd als kampioen allrounders op de schaats! Na een periode van afwezigheid wegens blessures e.d. was hij weer van de partij en klasseerde zich onmiddellijk weer als de beste van Europa! Vandaag werd ook Ahmadinejad, de president van Iran, met eerbetoon verwelkomd in Venezuela, en onze koningin werd met haar gevolg met groot ceremonieel ontvangen in Oman, door de sultan en een groot ere-escorte!
Ja, het huldigen en eren, het roemen van personen gaat ons goed af; het trekt overvolle zalen als er prijzen uitgereikt worden aan sportlieden, aan producenten van tv-programma’s of aan regisseurs en acteurs van films, aan de winnaars van zangevenementen zoals het Eurosongfestival of een talentenjacht als de Voice of Holland. Vanuit je stoel kun je het eventueel meebeleven en mee juichen voor het tv-scherm! Vooral als een jaar ten einde loopt zijn de huldigingen niet van de lucht! ‘Ja”, zou Paul van Vliet zeggen: ‘dat zijn mooie dingen voor de mensen.’ En daar zijn velen het mee eens; we hebben allemaal onze favoriet en we hopen van harte dat hij of zij gaat winnen en hulde en eer zal gaan ontvangen!
Bij dit onderwerp moest ik denken aan een waar gebeurd verhaal dat zich ruim 1900 jaar geleden afspeelde. Omstreeks het jaar 80 na Christus’ geboorte zou het enorme amfitheater dat in Rome was gebouwd, ingewijd worden. Het kunstwerk, dat plaats bood aan ca. 50.000 mensen, zou op grootse wijze geopend worden en de architect zou op uitbundige wijze geprezen en gehuldigd worden!
Ik bedoel het nog steeds wereldberoemde Colosseum dat moest gaan dienen als arena waarin gladiatoren strijd zouden gaan leveren op leven en dood, tegen elkaar of tegen wilde dieren! Op die inwijdingsdag stroomden de genodigden, maar ook het gewone volk, toe om dit spektakel mee te maken. De keizer sprak zijn welkomstwoord en kondigde daarna aan dat, om te beginnen, er een aantal christenen voor de leeuwen geworpen zouden worden! Het publiek brak in gejuich uit.
Toen het weer stil werd ging de architect, die uiteraard in de directe nabijheid van de keizer zat, staan, vroeg het woord en sprak: ‘Ik ben ook een christen!’ Even was het doodstil maar toen brak er een enorm tumult los. En de man, zojuist nog vereerd en toegejuicht als een god, werd door het hysterische publiek ter plekke veroordeeld en voor de wilde dieren geworpen.
Waarom ik dit verhaal er bij betrek? Het laat zien hoe betrekkelijk de eer en hulde van mensen is. Als we niet volhouden in ons presteren en ‘het publiek’ tevreden stellen, en aan haar verlangens voldoen, dan worden we al gauw weggefloten en afgeserveerd! Vraag het maar aan de scheidsrechters die om de haverklap kunnen vertrekken bij de clubs waar ze zó welkom waren!
Anderzijds laat deze geschiedenis zien waar het wérkelijk om gaat! De christenen die Christus als hun Heer hadden wilden Hem volgen en trouw blijven, tot in de dood toe! Ze hadden dit vreselijke lot kunnen ontgaan door hun geloof vaarwel te zeggen en hun Meester te verloochenen, maar dat voor hen geen optie. De architect was uit hetzelfde hout gesneden en koos er voor om met hen zijn leven te geven voor Hem, Die eens Zijn leven voor hen gaf!
In feite offerden zij hun leven aan Jezus als een eerbewijs en een huldeblijk voor dat wat Hij eens aan het kruis voor hen en de hele mensheid volbracht! Wellicht mag dit verhaal ook leiden tot een aandachtspunt in ons leven van alle dag. “Heer, wij verdienen geen eer. Alleen Uw naam komt alle eer toe wegens Uw goedheid, liefde en trouw”, schrijft de psalmist in Psalm 115:1. Wat zijn wij met al ons gedoe ver van deze waarheid afgeweken!
Men verheft mensen tot ‘godenzonen’ en eren hen met hysterische huldeblijken en belachelijk hoge geldbedragen. Een enkele keer zien of horen we nog sporters of anderen die na een mooie prestatie hulde aan God brengen door te knielen, een kruisje te slaan of armen op te heffen naar de God Die hen dit talent heeft gegeven! Maar in het algemeen voldoen we totaal niet aan de hierboven aangehaalde opdracht in Psalm 115.
De Schepper heeft ons allen gezegend met bepaalde gaven, talenten en eigenschappen. Hij wil dat we ze gebruiken om tot zegen te zijn voor anderen maar in de eerste plaats tot eer van Zijn naam! Wist je dat dát de eerste en belangrijkste reden is dat je hier op aarde bent? U en jou en mij en iedereen heeft Hij geschapen tot eer van Hemzelf! Dat wij Hem voortdurend eren en hulde brengen en Zijn naam groot maken en Zijn grote daden rondvertellen! Dat is een levenstaak, ook voor joU!
Durf je nog te bidden in een restaurant of in de kantine, op je werk? Of denk je, ik doe het straks wel in de auto, of thuis? Durf je nog voor Gods eer op te komen als er gevloekt wordt, als Jezus’ naam gelasterd wordt? Durf je nog voor Jezus uit te komen en van Hem te getuigen, als je Redder en Heiland?
Velen noemen nog wel de naam van God maar Jezus’ naam blijft in hun keel steken! En toch is dát de grootste wens van God de Vader: dat we Zijn Zoon Jezus alle eer en hulde brengen! Zelf doet Hij dat ook! “Daarom heeft God Hem [Jezus] de naam boven alle naam geschonken.”[Fill. 2:9]
Want alleen door wat Hij deed is er eeuwig leven voor iedereen die in Hem gelooft! Jezus alleen heeft de mensheid van de eeuwige verdoemenis gered! Daarom verdient Hij de eerste plaats in ieders leven, ook in dat van u en jou! Laten we dit jaar voor het eerst of opnieuw beginnen met Hem de hulde en eer te brengen die Hem toekomt! Wij hebben álles aan Hem te danken! Glorie en hulde voor Jezus, de Zoon van God, voor eeuwig! H a l l e l u j a ! !
H. van den Berg, tel. 06-15062838/e.mail: berg.services@telfort.nl