Westland 31.01.2016 – De gemeenteraad heeft afgelopen dinsdagavond tijdens de vergadering de reacties van berichten op Westlanders.nu besproken.
Aanleiding daarvoor was een artikel van Progressief Westland over de nieuwjaarsbijeenkomst die de redactie op de website had geplaatst. Een paar reacties – ze zijn intussen verwijderd – naar aanleiding van de vluchtelingenkwestie waren volgens raadslid Strijker bedreigend en discriminerend en zij heeft daarvan aangifte gedaan bij de politie.
In het begin van deze vergadering (in minuut 0:14) kaartte zij de kwestie aan en op het laatst (vanaf 4:41) hebben alle fracties gereageerd. Daarin keurde de raad de manier van reageren wel af, maar het huidige vluchtelingenbeleid roept in heel Nederland dergelijke reacties op dus niemand kijkt er meer van op. Maar raadslid Strijker had wel een punt.
Reacties plaatsen op Westlanders.nu
Een paar jaar geleden startte Westlanders.nu met het kunnen plaatsen van reacties onder artikelen. Ongeveer 7000- 8000 reacties per jaar. Los van een enkeling die stevig uit de bocht vloog (die reacties worden dan verwijderd en in ergste gevallen wordt een persoon de toegang tot de website voor bepaalde tijd verboden) waren de reacties meestal oké, maar naar mate de website groeide kwamen ook de – wat hier genoemd wordt – ‘azijnpissers’ negatief doen.
Het mag duidelijk zijn dat Westlanders.nu daar niet echt op zat en zit te wachten, maar we leven in een vrij land waarin we van mening mogen verschillen en elkaar ook tot een bepaalde hoogte moeten verdragen.
Uitzonderingsgevallen
In een paar gevallen sloegen de reacties zo door dat ook Westlanders.nu zich afvroeg wat ze met de situatie aan moest. De redactie heeft zelfs even overwogen om dan maar te stoppen met reacties plaatsen, maar dat is ons door bezoekers afgeraden. De mooie en soms komische commentaren worden dan eveneens niet meer gelezen, want er wordt tussendoor ook heel wat afgelachen.
Later werd duidelijk dat in extreme gevallen er dikwijls – zo niet altijd – meer op de achtergrond speelt. Er zijn een viertal spelregels die op zich duidelijk genoeg zijn, maar het totaalplaatje ziet er iets groter uit.
Hoe werken spelregels?
Om te verduidelijken het volgende; een echtpaar heeft als huisregel bepaald dat zij hun ruzies of onenigheid niet in bijzijn van hun kinderen bespreekt. Een spelregel waarin iedereen zich kan vinden, zo spaar je je kinderen.
Maar als één van de twee ouders op gegeven moment geen rekening meer wil houden met de wederhelft en alleen maar doet waar het zelf zin in heeft, dan bestaat er de kans dat de bom een keer barst in aanwezigheid van de kids. Dat is klip en klaar.
Burgers zijn niet gek
Zo zijn er ook destijds democratische spelregels opgesteld in onze samenleving. Dat bestuurders het niet iedereen naar de zin kunnen maken is duidelijk. Dat de overheid dikwijls zijn eigen belang doordrukt is ook een gegeven en wordt allemaal tot bepaalde hoogte gedoogd.
Maar sinds de – door ambtenaren zelf gecreëerde – Europese Unie haar wil steeds vaker oplegt op lagere overheden, met alle grote crisissen en financiele gevolgen van dien, is bij veel Nederlanders een grens overschreden. Het ambtelijk walhalla in Brussel slaat door en trekt steeds meer de macht naar zich toe. En de meerderheid van de Nederlanders heeft destijds al tegen de Europese grondwet gestemd. Hollanders, die ook bekend staan om hun nuchterheid, pikken het gewoon niet langer.
Actie en reactie
De volkwoede die tegen de overheden op alle niveaus is losgebarsten – inclusief bedreigingen, discriminatie en intimidaties – zijn een uiting om duidelijk te maken dat de samenleving de manier van (ook wel het wereldvreemd genoemde) besturen zat is. Het vertrouwen is weg!!
Het is dan weleenswaar een verkeerde manier van aandacht vragen of uiten, maar zolang volksvertegenwoordigers niet willen luisteren naar hun burgers blijft die onvrede hangen. We hebben het niet over enkele zuurpruimen, maar een structureel protest.
Censuur met grenzen
De redactie haalt echte grensoverschreidende reacties van de website, maar we zien er wel op toe dat die censuur weer niet doorslaat naar de andere kant.
Als in een samenleving bepaalde onvrede ontstaat omdat een partij of groep (bewust of onbewust) uit de bocht vliegt, dan zullen daar altijd tegenreacties op komen. Zo houden we met elkaar de boel in evenwicht.
Waar gaat het naar toe?
De meeste burgers hebben echt geen hekel aan vluchtelingen, maar voor een ontwrichting van onze samenleving en ons sociale stelsel wordt wel degelijk gevreesd. Die geluiden kom je overal tegen.
De discussie zou dus niet zozeer moeten gaan over een paar doorgeschoten, emotionele reacties, maar over de onvrede daarachter. Die signalen zijn echter wel duidelijk en kunnen niet langer genegeerd worden, ook niet door overheden.
Harry Schonewille
Eindredacteur Westlanders.nu