Westland 14.07.2014 – Dementie wordt volksziekte nummer één. Momenteel zijn er in Nederland al ruim 260.000 mensen die aan deze ziekte lijden.
Dit aantal zal verder stijgen tot meer dan een half miljoen in 2040 (bron: Alzheimer Nederland). LPF Westland is benaderd door inwoners van Westland die nu al te maken hebben met de gevolgen van het overheidsbeleid in het kader van het sluiten van verzorgingshuizen. Wij geven u een bestaand/recent voorbeeld;
“Moeder is 71 jaar en inmiddels tien jaar bekend met dementie (Alzheimer). Wij hebben ons voorgenomen om alles eraan te doen om onze moeder zolang mogelijk thuis te laten wonen. Het grootste deel van de zorg komt hierbij neer op onze vader, ook bijna 71 jaar. Onze vader is altijd een actieve man geweest met een rijk sociaal leven. In de afgelopen tien jaar heeft hij bijna alles opgegeven om onze moeder te kunnen verzorgen. Totdat afgelopen oktober het voor hem teveel begon te worden. We hebben besloten onze moeder op de wachtlijst voor verzorgingshuizen in de buurt te plaatsen. Ons werd aangegeven het zes tot twaalf maanden kon duren voordat er een opname kon plaatsvinden. Omdat het emotioneel voor onze vader een enorme stap is geweest, vond hij het wel prettig om deze periode te gebruiken om aan het idee te wennen dat onze moeder definitief zou verhuizen, na een huwelijk van meer dan veertig jaar.
Inmiddels zijn we negen maanden verder en is er veel veranderd. Een aantal verzorgingshuizen van Pieter van Foreest gaat sluiten, waarbij de huidige bewoners dienen te verhuizen. Dit houdt nu voor onze moeder in, dat er ongeveer 30 huidige cliënten voorgaan waardoor de wachttijd enorm is verlengd. Bijna wekelijks hebben wij contact met de cliëntenservice, maar het bestuur van Pieter van Foreest heeft dit besluit genomen en “we moeten maar geduld hebben”, zo wordt ons meegedeeld.
Onze moeder bezoekt inmiddels vijf dagen per week het ontmoetingscentrum en er wordt met thuiszorg de nodige zorg verleend. Dit neemt echter niet weg, dat de ziekte onze moeder steeds meer in haar greep krijgt. Zij weet niet meer wie wij zijn en kan niets meer zelf (persoonlijke verzorging, eten, drinken). Daarbij komt, dat zij niet meer kan communiceren, wat het extra zwaar maakt. Naast het verdriet wat deze ziekte met onze moeder doet, is het voor ons niet te bevatten dat een zorginstelling zo met mensen omgaat. Het draait allemaal om geld, hoe eerder een verzorgingshuis kan sluiten, hoe meer geld het oplevert”. Tot zover het verhaal van een Westlandse inwoner.
Dit brengt de fractie van LPF-Westland tot de volgende vragen:
1. Vindt het college bovenstaande situatie acceptabel in het Westland?
2. Is het college bekend met de verwachte toename van dementie patiënten en de zorg die zij nodig hebben?
3. Is het college, het met LPF Westland eens, dat, als thuis wonen geen optie meer is, er binnen Westland opvang en verzorging van Westlanders in een verzorgingshuis mogelijk moet zijn?
4. Is het college bekend met de criteria wanneer “de grens” bereikt is en het geen optie meer is om thuis te blijven wonen?
5. Kan het college aangeven wat er volgens het nieuwe kabinetsbeleid aan zorgplaatsen in Westland nodig is om aan de vraag te kunnen voldoen?
6. Door het sluiten van verzorgingshuizen is de wachttijd voor opname extra lang geworden, is het college het met LPF Westland eens dat er een maximum tijd moet komen aan de wachttijd voor opname in een verzorgingshuis?
7. Is het college bereid om met de zorginstanties in gesprek te gaan en afspraken te maken om zo te zorgen dat er voldoende opvangplaatsen voor de Westlandse inwoners binnen Westland zijn waardoor Westlanders niet buiten Westland, waar dan wel plaatsen zijn, hoeven te gaan wonen?
Wij verzoeken u deze vragen te beantwoorden binnen de daarvoor gestelde termijn.
Namens de fractie van LPF Westland,
Claudia Vis
André van der Meer