Terugblik op het leven van dorpslegende Cees ‘Kubala’ Wagemakers

Honselersdijk 08.04.2017 – Woensdagmiddag werd dorpslegende Kubala uit Honselersdijk begraven aan de Zandhaver in Naaldwijk.

Enige tientallen bekenden waren naar de uitvaart gekomen om Cees Wagemakers, zijn echte naam, de laatste eer te bewijzen. Tijdens en na de dienst werd teruggeblikt op het leven van Kubala die vooral bekendheid verkreeg met de Honselersdijkse tandemrace.

Vriend Ton Alsemgeest, beter bekend als de Ui hield een speech met de volgende strekking.

Cees Wagemakers 13-9-1934 -31-3-2017

‘Cees is geboren als 4e kind in een gezin met 9 kinderen. Als jongeman heeft hij gewerkt in de tuin, hij praatte erover dat hij veel moest spitten, 3 steken diep, dat was zwaar werk.

Later, is Cees gaan varen. Rond de Noord Zee en de Middellandse Zee, maar gestopt met varen op dat notendopje omdat hij te veel ziekziek was geworden.

Dat was voor hem de tijd een andere koers te gaan varen. Hij startte zijn eigen bedrijf: Glaszettersbedrijf Feyenoord.

Eerst met een ploeg van 4 man. Later kwam er een tweede ploeg van 4 man bij. Als ze naar het buitenland gingen bleef Cees thuis, en zei tegen zijn personeel, ik let wel op jullie vrouwen en vriendinnen.

Cees is altijd vrijgezel gebleven. Mijn grote liefde is Feyenoord, zei hij altijd. Zondagmorgen, verzamelen bij cafe bij ’t Hof, daarna met een Feyenoordgroepje in zijn bedrijfsbusje naar de Kuip. Na afloop weer terug naar cafe Bij ’t Hof om wat eten en te drinken, lekker ouwehoeren over van alles en nog wat. ’s Avonds naar de Eurobar, Ouwe Droog of de Wip In. Toen Cees al ruim de 30 was gepasseerd, hebben we hem alsnog over kunnen halen om zijn voetbalschoenen te voorschijn te halen.

Hij ging in Honselersdijk bij de veteranen voetballen. Hij noemde het geen veteranen maar ‘vele tranen,’ zo slecht voetbalde de rest van zijn team volgens Cees! In de zomermaanden voetbalde Cees op vrijdagavond met het elftal van de Peen en Uienclub, bij Westlandia aan de Lange Broekweg, later bij Honselersdijk. Vrijdagmiddag ging hij naar drogist van der Elst aan de Dijkstraat om druivensuikers te halen, die hij later uitdeelde aan zijn manschappen in de kleedkamer. We moesten fit aan de wedstijd beginnen!

Nadat de voetbalcompetities afgelopen waren, zocht hij een andere sport om de weekenden door te brengen. Met de Uienclub, gingen we de wielerkoersen in Brabant af. Gewoon omdat het de gezelligste provincie was en het bier was altijd goed.

Valkenburg in Limburg was ook een fijne om te zijn. Elk jaar hing bij het hotel cafe de Heinekens Hoek een spandoek in de zaak, met als opschrift: Welkom Peen en Uienclub. Veel wielrennen zagen we niet, maar het was BAR gezellig. Zingen was ook een hobby van hem, hij had een prachtige stem. In vele cafe’s in Brabant en Limburg heeft hij zijn Italiaanse genre ten gehore gebracht. In Hank zat op 2e Pinksterdag de zaal al vol, voordat Cees binnen was. Geld vroeg hij er niet voor, maar de kastelein moest wel zorgen dat de Uienclub niet zonder drank kwam te zitten. Waarom ik mij dit nog zo goed herinner is de door de naam van het cafe, de VARKENSSTAL!

Elk jaar in augustus natuurlijk de tandemrace. Dat was iedere keer weer een feest. In mei begonnen we bij bedrijven premies op te halen, bij de meeste bedrijven kregen we een lekker bakkie, en met een goede premie op zak gingen we naar het volgende bedrijf. ’s Avonds lustten we geen koffie meer, moesten we toch weer zo’n gele rakker nemen, en dat ging tot augustus toe.

Veel bekende namen hebben bij hem achterop de tandem gezeten: Van Hanegem, Dick Schneider, Gerben Karsten, Joop Zoetemelk, Jurgen Kristersen, Rudy Koopmans, Leo van Vliet, Anton Geesink, Jan Raas, Gerrit Solleveld, Leo Duindam, ik kan nog vele namen noemen, maar dan wordt dit in memoriam veel te lang.

Tien jaar geleden werd Cees ziek en kwam hij bijna nergens meer. Dat had alles met zijn ziekte te maken. De laatste maanden ging het bergafwaarts. Vier weken geleden werd hij opgenomen in het ziekenhuis, waarna hij naar de Sammersburg werd overgeplaatst, waar hij naar een week te zijn verpleegd, op 31 maart om 20.30 uur is overleden.

Een bijzonder woord van dank wil ik hier richten aan Joke, zus van Cees. Ik heb er grote bewondering voor hoe jij in de afgelopen jaren, iedere dag hebt klaar gestaan voor je broer. Hij was niet altijd makkelijk, maar ik weet zeker dat hij er erg blij mee was. Veel dank hiervoor. Kuub je was een kleurrijk mens. Wij houden mooie herinneringen aan je over!’

Een eerste reeks foto ’s uit het fotoalbum van Ineke de Wijs staan op facebook

Meer nieuws uit Maassluis