Westlanden 24.12.2019 – Het is mei 2015. Op het bureau in Zoetermeer ontvang ik een zogenoemde warme overdracht van een mogelijke mensenhandelzaak.
Tijdens een getuigenverklaring voor een woninginbraak had een vrouw, genaamd Anneke, verklaard dat zij seksueel uitgebuit werd. Anneke zou verslaafd zijn aan verdovende middelen en tegen haar wil in de thuisprostitutie moeten werken.
Om het ijs te breken en omdat mensen met een verslaving vaak van zoet houden, neem ik een pak stroopwafels mee naar het verhoor. Anneke ziet er moe en onverzorgd uit, is duidelijk verward, maar ook een slimme dame. De stroopwafels doen hun werk, want ze staat ons al vrij snel te woord. Als 17-jarige VWO-leerling die goed kan hockeyen gaat ze met een studiebeurs naar Amerika. De wereld ligt aan haar voeten totdat ze psychische problemen krijgt. Een studiegenoot adviseert: “Als je een beetje coke neemt, voel je je zo weer wat beter.” Zo komt Anneke op het verkeerde pad en ontmoet ze terug in Nederland, jaren later de verdachte, die ik voor het gemak Jack noem. Hij dwingt haar in de prostitutie te werken en houdt haar drugsverslaving in stand door haar steeds kleine beetjes te laten roken. Anneke staat intussen bloot aan onveilige seks en vreemde wensen van klanten en heeft zij geen zeggenschap meer over haar eigen woning en geld.
Ik merk dat haar verhaal me raakt. Hoe heeft haar leven zo’n wending kunnen nemen? We regelen een veilige woonomgeving voor Anneke. Op basis van haar aangifte, gaan we aan de slag met het onderzoek. Er komen steeds meer mogelijke slachtoffers in beeld. We identificeren hen aan de hand van bijvoorbeeld hun tatoeages vanaf foto’s op de seksadvertenties. En iedere vrouw weet weer andere namen van vrouwen te noemen die slachtoffer zijn geworden van Jack over een periode van ongeveer vijftien jaar.
Jack blijkt een neus te hebben voor kwetsbare vrouwen zonder vrienden of familie en werpt zich op als vriend. Een van de aangeefsters zegt: “We waren een soort dansende aapjes; we kregen de dope en voor de dope ging je dansen; ofwel betaalde seks.” Hij heeft controle over de levens van de vrouwen, want hij is de man van de dope. Jack controleert of er voldoende is verdiend. Hij regelt de advertenties en neemt het geld in ontvangst van de klanten. Jack filmt de seks die hij zelf met hen heeft. Ook regelt hij woningen om de vrouwen in te kunnen laten werken. En ondertussen pest, vernedert en manipuleert hij hen.
Zes vrouwen doen zelf aangifte tegen Jack. In samenwerking met de Stichting Hulpverlening Opvang Prostituees wordt aan iedere aangeefster een maatschappelijk werkster op maat en een advocaat toegewezen. Alle aangiftes zijn stuk voor stuk indrukwekkende, soms choquerende verhalen. Voor mij was het een ontluisterende zaak. Vaak denk je toch dat deze slachtoffers ver weg staan van je eigen realiteit, maar niets was minder waar. Jacks slachtoffers waren stuk voor stuk intelligente, leuke meiden, dienstbaar en sensitief. Meiden zoals ik. Maar zij namen op een kwetsbaar moment een andere afslag en kregen vervolgens hun leven niet meer op de rit. In plaats van een overlastgevende, verwaarloosde junk die keer op keer winkeldiefstallen pleegt, zie en hoor je opeens het levensverhaal van Anneke, dat talentvolle 17-jarige meisje dat naar Amerika ging. Waarna het leven een andere wending nam.
Momenteel gaat het goed met Anneke. Ze heeft weer een eigen woning en huishoudelijke hulp. Ze doet vrijwilligerswerk. Over alle aangeefsters is een verhaal als dit te schrijven. Helaas komt niet iedereen weer goed terecht, maar voor een aantal van hen pakte het wel goed uit. Jack is uiteindelijk aangehouden op verdenking van mensenhandel, drugs- en wapen-en kinderporno bezit. Hij is recent veroordeeld voor een gevangenisstraf van 13 jaar. De namen Anneke en Jack zijn omwille van privacy gefingeerd.
Reageren
Wilt u op dit politieverhaal reageren? Vul het reactieformulier hier in. Uw reactie gaat naar de auteur, die eventueel contact met u opneemt.